Jerry Lewis beroemde citaten

Ik heb een loyaliteit die in mijn bloedbaan loopt, als ik iemand of iets opsluit, kun je me er niet van weghalen omdat ik dat grondig doe. Dat is in Vriendschap, dat is een deal, dat is een verbintenis. Geef me geen papier, IK kan dezelfde advocaat krijgen die het heeft opgesteld om het te breken. Maar als je me de hand schudt, is dat Voor het leven.

Mensen zeggen: "hoe wil je herinnerd worden?"Ik wil niet herinnerd worden. Laat me met rust. Wat ik wil horen is wat er nu geweldig is aan mij. Laat het me horen! In de doos hoor je deze lofzangen niet.

Ik heb veel succes gehad als een totale idioot.

De droom van elke man is om in de armen van een vrouw te kunnen zinken zonder ook in haar handen te vallen.

Je kunt net zo goed jezelf leuk vinden; denk gewoon aan alle tijd die je met je zult moeten doorbrengen.

Ik word betaald voor waar de meeste kinderen voor gestraft worden.

Toen ik een kind was, zei ik op een middag tegen mijn vader: 'Papa, neem je me mee naar de dierentuin? Hij antwoordde: 'Als de dierentuin je wil, laat ze je dan komen halen'.,

Een vrouw die comedy doet, beledigt me niet, maar zet me een beetje terug. Als kijker heb ik daar moeite mee. Ik zie haar als een productiemachine die baby ' s in de wereld brengt.

Ik heb er een paar afgewezen. Zie je hoe slim ik ben? Ik voelde dat ik er niets grappigs mee kon brengen. De outfit was grappig. Ik hoef niet te concurreren met de garderobe.

Als ik iets heb geleerd in de meer dan 50 jaar dat ik MDA heb geleid, is het dat de vrijgevigheid van het Amerikaanse volk geen grenzen kent. Ik ben er zeker van dat met hun medeburgers in zo ' n grote nood, ze diep zullen graven en alles zullen doen wat ze kunnen om te helpen. Ik hoop dat veel mensen bereid zijn om twee telefoontjes te maken en te doneren aan beide doelen.

Geef me geen papier, IK kan dezelfde advocaat krijgen die het heeft opgesteld om het te breken. Maar als je me de hand schudt, is dat Voor het leven.

Voor degenen die het begrijpen, is er geen uitleg nodig...Voor degenen die dat niet doen, zal niemand het doen.

Toen ik op het podium het werk deed, doodde adrenaline de pijn omdat ik nooit pijn deed voor een publiek.

Ik denk dat de Tekenfilms die ze als kinderen bekijken, vooral 'The Simpsons', ze zijn oké. Ik denk dat het volwassen publiek veel te veel van het gevaar maakt dat ze impliceren. Dat is niet het geval. Het gevaar voor kinderen vandaag, schat, is het nieuws. Houd ze uit de buurt van nieuws op televisie.

Ik heb nooit een formele opleiding gehad. Dus mijn intellect is mijn gezond verstand. Ik heb niets anders voor me. En mijn gezond verstand opent de deur naar instinct.

Ik ben waarschijnlijk de meest egoïstische man die je ooit zult ontmoeten in je leven. Niemand krijgt de voldoening of de vreugde die ik krijg van het zien van kinderen beseffen dat er hoop is.

Ik wil niet herinnerd worden. Ik wil de mooie woorden als ik ze kan horen.

Gokken is onderdeel van de menselijke conditie. Ik vind het geweldig. Ik heb de beste tijd om te gokken. Ik heb fortuinen gewonnen en ik heb ze verloren.

Adrenaline is heerlijk. Het dekt pijn. Het gaat over dementie. Het dekt alles.

Mensen denken dat ik tegen critici ben omdat ze negatief zijn over mijn werk. Dat zit me niet dwars. Wat me stoort is dat ze het werk niet hebben gezien. Ik heb critici dingen zien afdrukken over dingen die ik uit de film heb geknipt voordat we het uitvoerden. Dus vertel me niet over critici.

Veel mensen zijn boos dat ik al 50 jaar in iemands leven ben. Waarom zouden mensen geen genegenheid voor mij hebben en voor wat ik heb gedaan? Moest ik niet oprecht zijn om te geloven in wat ik deed? Er zijn kinderen die vandaag opgroeien die dat niet zullen hebben als ze 55 jaar oud zijn. Met wie zullen ze het hebben? Noem een voorbeeld voor mij.

Ik vertel een publiek nooit wat ze kunnen verwachten. Dat heb ik nooit gedaan en zal ik ook nooit doen. Ik ben al 75 jaar entertainer.

Als je een oude pro bent, Weet je hoe goed je het doet als je het doet, en je innerlijke regering slaat je als je het niet goed doet.

Mensen haten me omdat ik een veelzijdig, getalenteerd, rijk, internationaal beroemd Genie ben.

Toen ik mezelf was, was ik groothoofdig. Ik was egoïstisch. Ik was een megaloman, terwijl het eigenlijk gewoon was om een paar uur per dag geen aap te hoeven zijn. En het vervullen van de behoefte om een man te zijn.

Toen ik rond de 65, 66 raakte, begon ik een enorme waarde en een ongelooflijke persoonlijke waardering te voelen. Ik werd me erg bewust van mijn bijdrage aan de Amerikaanse geest van het helpen van je medemens en al het goede.

De jonge man die zijn hele leven het fortuin van Guggenheim achter zich heeft - hij kan alle autoriteiten inhuren om hem te leren hoe hij een monoloog moet doen, maar hij zal nooit de juiste dingen hebben om het te doen. Als hij niet het podium op loopt en daar naar buiten moet lopen, heeft hij geen droom om het goed te doen.

Begrijp je niet hoe dramatisch het is om een komiek te zijn? Om een dwaas te zijn, om mensen te laten lachen om deze opschepperij? Milton Berle kon Laurence Olivier onder tafel zetten als hij dat wilde. En ik ook.

Vanaf 1936 heb ik meer valpartijen gemaakt dan alle andere 20 komieken bij elkaar. Vanaf mijn 21e heb ik ze op alles genomen, van kleivelden tot cement tot houten vloeren, van piano ' s afkomen, uit een raam van twee verdiepingen gaan, op Dean landen, in de ruig vallen. Als je dat doet, krijg je problemen.

Dit is de pain pacemaker. Ik heb een batterij onder mijn huid. Van die batterij zijn twee elektroden die in de wervelkolom gaan waar ze bot wegsnijden om het te accommoderen. Nu zet ik de stroom aan. Als ik de pijn heb, begint de stimulator. Het tintelt, net als wanneer je voet in slaap valt.

Ik zeg tegen young comics: 'wil je dit zo graag genoeg? Het is daar. Maar je moet het gaan halen. En als je denkt dat ik je de sleutel van het slot van die deur ga geven, er is geen sleutel, er is geen slot, en er is geen deur.'

Het zal je nog 10 jaar in leven houden als je één keer per dag lacht: ofwel provoceer het, of kijk rond in het wildste laboratorium ter wereld, het publiek.

Na de oorlog was Amerika een zeer dichtgeknoopte natie. Radioshows werden geleid door censors, Presidenten droegen hoeden, dames droegen Gordels. We kwamen direct uit het niets - niemand verwachtte iets als Martin en Lewis. Een sexy man en een aap is hoe sommige mensen ons zagen.

Als ik morgen de remedie voor dystrofie zou vinden, zou ik in vier weken een telethon doen voor acute pijn die in dit land een groter probleem is dan kanker, hart, sikkelcel, bloedarmoede, noem maar op. Het raakt 70 miljoen Amerikanen.

Ik ben echt eigenzinnig, maar niet voor lang. Ik heb gemerkt dat ik afkom van wat ik denk van iets omdat de man met wie ik praat beter logisch is dan ik. Ik heb zoveel standpunten, ik kan ze niet bijhouden, omdat ik met te veel mensen praat... Ik ben niet zo eigenwijs dat ik niet zal bewegen.

Medelijden? Wil je geen medelijden omdat je kreupel bent in een rolstoel? Blijf in je huis!

Ik heb een aantal zeer persoonlijke gevoelens over politiek, maar ik ga er niet in omdat ik al comedy doe.

Film maken, film schieten, film draaien. Doe iets. Maak een film. Schiet op alles.

(De gekke Professor) was een werk van liefde. Het was een totale film. Het was het meest productieve, creatieve werk van mijn leven.

Ik heb niets tegen vrouwen. In feite is er iets aan hen waar ik van hou, maar ik kan er gewoon mijn vinger niet op leggen.

De dokter vertelde me dat ik een dubbele persoonlijkheid had. Dan legt hij een biljet van 82 dollar op me, dus ik geef hem 41 dollar en zeg: 'haal de andere 41 dollar van de andere man.'

Ik heb het grootste respect gehad voor mijn werk in dit land door Amerikanen. Critici hebben geen hersens.