B. B. King beroemde citaten

Het mooie van leren is dat niemand het je kan afnemen.

Ik wilde mijn gitaar verbinden met menselijke emoties.

Er zit een droefheid in alle soorten muziek als je het wilt horen. Er zit ook geluk in als je het wilt horen.

Ik heb altijd harder moeten werken dan andere mensen. Die nachten als iedereen slaapt, en jij in je kamer zit te spelen.

Gitaar spelen is als de waarheid vertellen - je hoeft je nooit zorgen te maken over het herhalen van dezelfde [leugen] als je de waarheid hebt verteld. Je hoeft niet te doen alsof, of te bedekken. Als iemand je opnieuw vraagt, hoef je er niet over na te denken of je er zorgen over te maken, want daar is het. Jij bent het.

Toen ik opgroeide, leerde ik dat een man zijn familie moet verdedigen. Als de wolf probeert binnen te komen, moet je in de deuropening staan.

Als ik uiteindelijk val, bid ik tot God dat het op een van de drie manieren zal gebeuren. Ten eerste, op het podium of het podium verlaten, dan ten tweede in mijn slaap. En de derde weg? Dat moet je zelf uitzoeken!

Het zal jaren en jaren duren voordat de meeste mensen beseffen hoezeer hij heeft bijgedragen aan de Amerikaanse muziek.

Ik denk niet dat het de bedoeling is dat de mens alles in één keer Weet.

Albert King was niet mijn broer in het bloed, maar hij was zeker mijn broer in de Blues

Ik vond Eric Clapton goed. Dat is hij nog steeds. Niet alleen is hij goed - hij is rock ' s nummer 1 gitarist, en hij speelt blues beter dan de meesten van ons

Ik gebruik dat woord nooit, met pensioen.

Ik heb gezegd dat het spelen van de blues is alsof je twee keer Zwart moet zijn. Stevie Ray Vaughan miste op beide punten, maar ik heb het nooit gemerkt.

Notities zijn duur... besteed ze verstandig

Onderwijs is het enige dat niemand je kan afnemen.

Als je je liedjes niet op de ene manier naar mensen kunt brengen, moet je een andere vinden.

Ik herinner me Elvis als jonge man die rondhing in de Sun Studios. Toen al wist ik dat deze jongen een enorm talent had. Hij was een dynamische jongen. Zijn fraseologie, zijn manier van kijken naar een lied, was net zo uniek als die van Sinatra. ik was een enorme fan, en als Elvis had geleefd, zou er geen einde zijn geweest aan zijn inventiviteit.

Ik denk niet dat iemand iets steelt; we lenen allemaal.

Zoals ik me vandaag voel, zolang mijn gezondheid goed is en ik mezelf goed kan aanpakken en mensen nog steeds naar mijn concerten komen, nog steeds mijn CD ' s kopen, blijf ik spelen totdat ik het gevoel heb dat ik het niet kan.

De blues was als dat probleemkind dat je misschien in de familie had. Je schaamde je een beetje om iemand hem te laten zien, maar je hield van hem. Je wist gewoon niet hoe andere mensen het zouden opvatten.

Jazz is de grote broer van de blues. Als iemand blues speelt zoals wij, zit hij op de middelbare school. Als hij jazz begint te spelen, is het alsof hij naar de universiteit gaat, naar een school voor Hoger Onderwijs.

Niemand houdt van mij, behalve mijn moeder, en zij kan ook jivin ' zijn.

We hebben allemaal idolen. Speel als iedereen waar je om geeft, maar probeer jezelf te zijn terwijl je dat doet.

Je leeft maar één keer, en toen je stierf, was je klaar, dus laat de goede tijden rollen.

Blues puristen hebben nooit om me gegeven. Ik maak me er geen zorgen over. Ik denk dat als het op deze manier: toen ik 'Three O' Clock Blues' maakte, waren ze er niet. De mensen daar maakten de melodie. En bluespuristen schreven er net over. De mensen die ik probeer te bevredigen.

Ik heb altijd van de steel gitaar gehouden. Ik hou ook van de jongens die de bottleneck spelen. Maar ik kon het nooit doen; Ik liet het nooit doen wat ik wilde. Dus elke keer als ik de gitaar oppakte, schudde ik mijn hand en trilde het een beetje. Om een of andere vreemde reden zouden mijn oren tegen me zeggen dat het lijkt op wat die jongens deden. Ik kan de gitaar nu niet oppakken zonder het te doen. Dus zo ben ik mijn geluid gaan maken. Het was niets moois. Ik probeer mezelf te behagen. Ik hoorde dat geluid.

Je mist nooit wat je nog nooit hebt gehad. Ik heb nooit een ander leven gehad. Ik kende geen ander leven.

Als Ik Zing, Speel ik in mijn gedachten; op het moment dat ik stop met oraal zingen, begin ik te zingen door Lucille te spelen.

Ik probeer niet alleen een blueszanger te zijn, Ik probeer een entertainer te zijn. Dat heeft me op de been gehouden.

Ik ben liever B. B. King. Zo ben ik begonnen. Laat de heavy metal jongens heavy metal spelen, laat de anderen de ander Spelen ... Ik probeer te doen wat ik beter doe, niet weg te komen.

Ik heb mensen gekend die deel uitmaakten van een familie en altijd het gevoel hadden dat de familie iedereen leuk vond behalve hen. Dat doet pijn, en dat is zo diep als je maar kunt krijgen. Ik ken mensen die problemen hebben met hun liefdesleven. Dit is een soort van hoe blues begon - uit het gevoel misbruikt, mishandeld. Ze hadden het gevoel dat ze niemand hadden om naar toe te gaan. Blues hoeft niet per se te worden gezongen door iemand die uit Mississippi kwam zoals ik, want er zijn mensen die over de hele wereld problemen hebben.

Ik hield van blues uit de tijd dat mijn moeder me naar de kerk bracht. Ik begon naar gospelmuziek te luisteren, dus dat vond ik leuk. Maar ik had toen een tante, de tante van mijn moeder, die platen kocht van mensen als Lonnie Johnson, Robert Johnson, Blind Lemon Jefferson en een paar anderen.

Ik denk dat ik het beste heb gedaan wat ik had kunnen doen. Maar Ik wil steeds beter Spelen, verder gaan. Er zijn zoveel geluiden die ik nog wil maken, zoveel dingen die ik nog niet heb gedaan. Toen ik jonger was, dacht ik dat Id misschien die piek had bereikt. Maar ik ben nu 86, en als ik het tot volgende maand haal, ben ik 87. En nu Weet ik dat het nooit perfect kan zijn, het kan nooit precies zijn wat het zou moeten zijn, dus je moet verder gaan, beter worden.

Ik heb altijd harder moeten werken dan andere mensen. Die nachten als iedereen slaapt, en jij in je kamer zit te spelen. Ik vraag me af waar ik was toen het talent werd uitgedeeld, zoals George Benson, Kenny Burrell, Eric Clapton ... oh, er zijn er nog veel meer! Ik zou niet willen zijn zoals zij, begrijp je, maar ik zou graag gelijk zijn, als je wilt.

De menigte behandelt me als mijn achternaam. Als ik op het podium ga staan mensen meestal op, Ik vraag het nooit, maar dat doen ze wel. Ze staan op en ze weten niet hoeveel ik het waardeer.

En zolang mensen problemen hebben, kunnen de blues nooit sterven.

De blues bloeden hetzelfde bloed als ik.

Ik ben niet goed met akkoorden. Ik ben vreselijk met akkoorden.

Ik denk aan gitaristen in termen van artsen: je hebt de dokter voor je hart, de cardioloog, dan een die werkt op je voeten, je been. Maar ik denk dat George Benson degene is die overal speelt. Voor mij zou hij de M. D. van allemaal zijn.

Veel mensen verlaten het land om mooie plekken te zien. Ik kijk gewoon uit het raam en zie een aantal van de mooiste landschappen ooit, hier in de VS.

Als je niet veel geld hebt, maak je je zorgen dat ze je ergens in de grond stoppen en je geliefden niet weten waar je bent.

Ik was blij dat andere blues gitaristen zoals Albert King crossover successen hadden zoals ik. We speelden op dezelfde plaatsen als de Whisky en de Filmore. Toen Albert zijn gitaar liet huilen, kon hij je zo diep snijden!

De Blues? Het is de moeder van de Amerikaanse muziek. Dat is wat is - de bron.

Ik ben geboren op een plantage en het ging niet zo goed. We hadden geen geld. Ik heb nooit aan het woord 'arm' gedacht totdat ik een man werd, maar als je in een huis woont waar je altijd uit kunt gluren en zien wat voor dag het is, doe je het niet zo goed. En je toilet is niet in het huis.

Ik doe het omdat ik er nog steeds een kick van krijg. Ik hou nog steeds van optreden. Het Houdt me jong.

Charlie Christian had niet meer invloed op mijn spel dan Django Reinhardt of Lonnie Johnson. Ik wilde gewoon spelen zoals hij. Ik wilde spelen zoals iedereen. Al deze mensen waren belangrijk voor mij. Ik kon niet spelen zoals een van hen ...

Mijn ex-vrouw probeerde ooit aardig te zijn, dus nam ze me mee naar een concert in Los Angeles. Ik ging met haar naar Symphony Hall, en het orkest speelde. Toen de show begon, was de spotlight scherp op deze ene man (Andres Segovia) en hij had sombrero op en zijn gitaar ondersteund zoals dit en, oh man ... hij was een meester ! - Ik heb het echt gehoord. Die ene gitaar klonk voor mij als een heel orkest.

Ik deed verschillende shows met Jimi Hendrix, toen leerde ik hem beter kennen, Ik kende hem, Ik ontmoette hem [toen hij speelde] met Little Richard... En hij was een beetje stil, verlegen, hij stelde zich niet te veel open, maar er waren vragen zoals we elkaar allemaal stellen. Je weet wel, "hoe doe je dit" en " waarom doe je dat..."We hadden heel kleine discussies over dat soort dingen. En hij was heel beleefd, Ik vond hem een heel aardige vent...

Janis Joplin zingt de blues net zo hard als elke zwarte persoon.

Ik kan niemand bedenken die ik mishandeld heb. Ik heb altijd gedacht dat ik de hoeder van mijn broer Ben. En ik geloof dat er een 'grote geest' is die voor ons allemaal zorgt.