John Mahoney beroemde citaten

Het eerste stuk dat ik deed was 'Philadelphia Here I Come'.'Kun je je dat voorstellen? Ik ben 37 jaar oud, Ik doe mijn tweede professionele toneelstuk en ik sta op het podium met John Malkovich. Joan Allen, Laurie Metcalf en Gary Sinise. De ene grote naam na de andere. Ik was doodsbang en versteend, kon nauwelijks een woord uit mijn mond krijgen.

Je kunt de jongen uit Engeland halen, maar je kunt Engeland niet uit de jongen halen. En MMM, Ja, ik voel een enorme emotionele gehechtheid aan Engeland.

Eigenlijk ben ik in 1940 in Blackpool geboren omdat mijn familie in Manchester woonde, maar Manchester werd gebombardeerd. Dus mijn moeder werd naar Blackpool gestuurd om mij te krijgen en ging toen terug; dus ik woonde mijn eerste achttien jaar in Manchester en emigreerde vervolgens naar de Verenigde Staten toen ik achttien was.

Ik wilde niet de archetypische sponserende zwager zijn, dus ik ging niet acteren toen ik in de Verenigde Staten kwam. Ik dacht: 'nee, ik ga naar school en dan word ik leraar Engels; dat zal leuk zijn. Maar ik was verschrikkelijk als leraar. Hoe hard ik ook probeerde, ik kon die kinderen niet inspireren om interesse te tonen in Milton en Shakespeare en Donne.

Ik heb het geld niet nodig na 11 jaar op' Frasier', en er zijn niet zoveel geweldige rollen op het podium over voor iemand van mijn leeftijd. Ik ben meer geïnteresseerd in het spelen van die rollen dan in het spelen van kleine rollen in films.

Ik neem niet veel van mijn eigen vader, want hij was een zeer sobere, rustige, privé man die thuis kwam van zijn werk, naar zijn salon ging en Beethoven op zijn piano speelde.

Ik leer graag de regels en krijg geen vooraf uitgewerkte dingen in mijn hoofd over de rol. Ga gewoon op het podium staan en kijk wat de andere acteurs doen, en reageer zo eerlijk als ik kan.

Ik nam de angst voor het huwelijk uit de relatie van mijn ouders, omdat ik niet in zo' n relatie wilde eindigen, terwijl mijn broers en zussen er een les uit leerden en ervoor zorgden dat ze het niet in hun eigen huwelijk voortzetten.

Ik word helemaal niet geïntimideerd door andere acteurs of regisseurs. Het kan me niet schelen wie ze zijn. Ik word geïntimideerd door schrijvers. Ik heb ze hoog in het vaandel staan.

Ik heb een bedrijfsleider en hij komt gewoon naar buiten en zegt: 'Het was niet het beste deel voor je', of 'het was oké, maar ik heb je beter zien doen. Dus als hij zegt: 'Wow, dat was geweldig!dan Weet ik dat hij het Meent en het is iets.

Ik heb veel rollen gespeeld die ik niet wilde spelen, omdat ze iemand nodig hadden in het theater of omdat ze het niet zonder mij konden doen omdat ze niemand anders van de juiste leeftijd hebben.

Zoveel geluk! Ik zet mezelf niet neer, Ik zeg niet dat ik geen talent heb - ik moet het hebben, om zo ver te zijn gekomen-maar ik geloof oprecht dat sommige van de grootste acteurs in Amerika bar-en serveertafels verzorgen en taxi ' s rijden, en het zal nooit voor hen gebeuren.

Mijn eerste acteerles werd gegeven door een weinig bekende toneelschrijver, David Mamet, die me vervolgens castte in mijn eerste toneelstuk, tegenover John Malkovich.

Ik ben een hondenmens, ik heb mijn hele leven honden gehad.

Ik was nooit erg volwassen in mijn relaties met vrouwen. Het eerste teken van conflict, ik was weg.

Ik denk dat de Democratische Partij beseft, na twee presidentsverkiezingen te hebben verloren, dat we beter moeten werken aan het creëren van een boerderijteam.

Het was na de oorlog. Het was heel grijs, heel somber. Alles was nog gerantsoeneerd toen ik de Verenigde Staten Voor het eerst zag in 1951. Ik ging op bezoek bij mijn zus die een oorlogsbruid was.

Ik zou daar gaan wonen en ik wilde niet mijn hele leven als een buitenlander klinken.

Ik ben een hondenmens, ik heb mijn hele leven honden gehad. Maar zie je, het is niet echt een hond. Het is meer een kleine robot. Het is een acteur. Het toont geen enkele emotie. Ik zweer dat die hond niemand van ons kent, ook al hebben we vijf seizoenen van Frasier gedaan.

En toen ging ik naar mijn zus in de Verenigde Staten en plotseling was het net als, het is als... het is net als de film Wizard Of Oz wanneer het plotseling verandert van zwart-wit naar glorieuze Technicolor.

Mensen zeggen dat er geen spoor meer is van een accent, en dat is er ook niet omdat ik heel hard heb gewerkt om het te verliezen. En de reden dat ik dat deed is een Brits accent in Amerika is een echt statussymbool.

Frasier was een stijlvol optreden. Ik vond het geen minuut minder prestigieus of artistiek dan een toneelstuk.

Ik geloof in goddelijke inspiratie en dergelijke en ik geniet echt van een goed, aandachtig, deelnemend publiek.

Ik behoorde tot het Stratford Children ' s Theater toen ik als jongen opgroeide in Manchester. Zelfs toen deed ik altijd personages.

Ik wil niet naar mezelf kijken. Er zijn waarschijnlijk nog 50 of 60 afleveringen van 'Frasier' die ik nog nooit heb gezien.

Ik denk niet dat de Verenigde Staten iets hebben gedaan om kritiek van de Britten te verdienen.

Wat ik meestal doe is het script nemen, het analyseren, zien wat er in zit, zien met wat voor soort persoon ik te maken heb, en dan vergeten dat ik een vader speel en gewoon een persoon spelen die al die dingen illustreert.