Bentley Little beroemde citaten

Hoop was een gevaarlijke emotie die mannen vaker wel dan niet tot dwaasheid en gevaar bracht, hen hun leven liet riskeren en hun vrouwen verloor en deel nam aan fortuinen die ze nooit terugkregen.

Een raadsel? Dat is geen slechte persoon om te hebben. Ik moet mijn mond houden en het mysterie laten doorgaan! Het is goed voor mijn carrière.

Een lichte wind waaide hier door die geuren van verdriet en verlies met zich meebracht, geen herkenbare geuren maar geuren die overeenkwamen met niets, chimerische geuren die melancholische herinneringen konden oproepen.

De openbaring was het project van mijn meester, en nadat ik het af had, dacht ik dat ik het naar een uitgever zou sturen en binnen een jaar of zo een rijke en beroemde schrijver zou zijn. Twee jaar later heb ik hem eindelijk verkocht. Voor maar liefst $4.000. Een jaar later kwam het eindelijk uit. Dat verklaart waarom er al die vreselijke banen op mijn cv staan!

Ik denk dat het internet een geweldige marketingtool is,maar marketing is niet mijn werk. Ik ben schrijver. Het is mijn taak om romans te schrijven.

Er waren schaduwen in overvloed in het zwakke licht, maar er was een schaduw die niet overeenkwam met een object in de kamer. Het loerde naast de open haard, een vormloze, golvende duisternis.

Moord is een inherent slechte daad, ongeacht de omstandigheden, hoe overtuigend de rationalisaties ook zijn.

In het echte leven sterven goede mensen de hele tijd en kunnen A**holes lang en gelukkig leven. Het is een crapshoot.

Als er een mysterie voor mij is, is het waarschijnlijk te wijten aan het feit dat ik niet online ben en niet naar conventies ga-wat betekent dat ik waarschijnlijk niet zo toegankelijk ben voor fans als de meeste schrijvers tegenwoordig zijn. Als dat me een rare kluizenaar doet lijken, dan zij het zo.

De meeste mensen zijn Middenklasse. De meeste mensen wensen dat hun leven beter was dan ze zijn. En ik denk dat door mijn hoofdpersonages gewone, gemiddelde jongens te maken, het lezers helpt zich te identificeren met hun problemen. Het helpt ook de bovennatuurlijke gebeurtenissen die volgen in een herkenbare realiteit te aarden en geeft misschien sommige van mijn wildere scenario ' s een beetje waarheidsgetrouwheid.

Ik dacht altijd dat de aantrekkingskracht voor vampiers hetzelfde was als religie, het verlangen om de dood te vermijden en eeuwig te leven.

Er is echter altijd behoefte geweest aan horrorfictie-spookverhalen zijn sinds het begin van de opgenomen literatuur een hoofdbestanddeel van elke menselijke samenleving geweest-en hoewel commercieel het veld zijn ups en downs kan hebben, zal het nooit verdwijnen. Kijk naar de Bijbel: goden, duivels, spoken, heksen, reuzen, opstandingen. Dat is één groot horrorverhaal. En het is het populairste Boek op de planeet.

Werkelijkheid ... het was een dubbelzinnige wereld, waar acties soms geen betekenis hadden, waar chaos heerste en niemand het grote geheel mocht zien, alleen hun kleine deel ervan.

Het echte leven was rommeliger dan fictie, en daarin had je niet altijd de tijd om de juiste dingen te doen of te zeggen.

Namen hebben macht. In bepaalde culturen geeft het uitspreken van de naam van een man je beheersing over hem.

Ik denk dat lezers degenen onder ons waarderen die in de loopgraven blijven en de goede strijd vechten, zelfs als de tijden moeilijk worden. Ik weet dat ik persoonlijk het respect verloor voor schrijvers die, toen er een recessie in de markt was, van de daken begonnen te schreeuwen dat ze thrillers en suspense romans schreven in plaats van horror. Wat mij betreft, moeten die wussboys alle banden met de horror gemeenschap verbreken als dat de manier is waarop ze zich voelen en uit de weg gaan zodat echte horror schrijvers hun werk kunnen doen.

Ik schrijf horror omdat ik ervan geniet. Ik ben eindeloos gefascineerd door het bovennatuurlijke, door de dood, door duisternis. En eerlijk gezegd heb ik niet veel keus. Zo werkt mijn geest.

Het leven is kort. De eeuwigheid is lang.

Zoals de meeste auteurs ben ik een egomaniac. Dat Weet ik van mezelf. En ik weet dat als ik internettoegang had, ik talloze uren zou verspillen aan het opzoeken van dingen over mezelf, het schrijven van nepberichten over hoe geweldig ik ben en ruzie maken met mensen die mijn werk niet leuk vinden. Het bespaart me veel tijd en frustratie om gewoon uit de lus te blijven.

Ik schrijf wat ik wil schrijven. Periode. Ik schrijf geen huurromans met behulp van media-tie-in personages, ik schrijf geen suspense romans of thrillers. Ik schrijf horror. En als niemand mijn boeken wil kopen, blijf ik ze schrijven tot ze verkocht zijn--en krijg ik ondertussen een baan bij Taco Bell.

Horror schrijvers kunnen schrijven over alles in de echte wereld dat een mainstream romanschrijver kan-plus het bovennatuurlijke, dat is de meest vruchtbare veld voor metafoor denkbaar.