Jenna Bush beroemde citaten

Mijn moeder had altijd al een kinderboek willen schrijven. Ze was kinderbibliothecaris en basisschoolleraar, dus natuurlijk houdt ze van kinderen en kinderliteratuur.

[Mijn moeder] is een vrij strenge redacteur. Ik heb het gevoel dat ze misschien meer van de ouderwetse bewerkingsstijl heeft, die echt werkt in prentenboeken, omdat je niets in woorden wilt verwoorden dat al door de foto ' s wordt getoond.

Schrijvers weten-vooral nieuwe schrijvers-dat veel van het [creatieve proces] het voorschrijfstadium, het praten, brainstormen, de verhalende boog en de karakterschetsen is.

Naarmate ik ouder word, lijken mijn manieren steeds meer op die van mijn moeder. ook was ze een opvoeder - ze is extreem gepassioneerd over onderwijs en kinderen. Ik denk dat ik dat op de een of andere manier heb geërfd.

Van mijn vader ... Ik denk dat we een soortgelijk gevoel voor humor hebben. Ik weet niet of dat goed of slecht is, maar ik vind hem Grappig!

De meeste mensen denken eigenlijk dat ik meer op mijn moeder lijk omdat we geïnteresseerd zijn in dezelfde dingen.

Ik leef mijn droombaan! Mijn droom is om in de klas te zitten.

Er is geen baan die meer lonend is dan bij kinderen zijn. Ik ben er dol op.

Ik hoop een activist te blijven voor kinderen en tieners en vooral meisjes die leven met HIV/AIDS, omdat mensen over de hele wereld niet dezelfde rechten hebben als wij in de Verenigde Staten.

Ik kan niet wensen dat ik niet was wat ik ben.

Veel van mijn collega ' s op school werden goede vrienden van mij.

Ik ben meer als mijn vader, qua persoonlijkheid. Maar mijn moeder en ik kunnen heel goed alleen zijn, natuurlijk, omdat mijn moeder en mijn vader zo goed met elkaar overweg kunnen.

Ik ben een perfectionist - ik zou voor altijd kunnen herschrijven.

Ik ga graag vroeg naar bed.

Ik hoop met kinderen te werken op elke mogelijke manier.

Ik hoop door te gaan met schrijven. Ik hoop door te gaan met lesgeven.

Als leraar zie je het verschil in kinderen die ouders hebben die betrokken waren. Dat verschil, tegen de tijd dat deze kinderen in de derde klas komen, is drastisch.

Ik hoop me te concentreren op waar ik gepassioneerd over ben, omdat ik denk dat ik ze het beste zou doen: onderwijs , Stedelijk Onderwijs, vrouwen - en kindervraagstukken en geletterdheid,

Ik weet veel van campagnes.

Ik denk dat ik meer op mijn moeder ben geworden, alleen maar vanwege waar we allebei in geïnteresseerd zijn, kinderen en lesgeven en schrijven.

Ik studeerde Engels.

Ik ben me ervan bewust dat niet alle kinderen kunnen ophalen en vliegen naar Panama. Ik heb veel geluk.

Ik ben gewoon niet politiek. Ik heb meningen, maar er is niets aan het proces dat me ooit heeft geïnteresseerd. Ik ben 22 en dit is het eerste interview dat ik ooit heb gedaan.

Kinderen zijn zo dynamisch; als je moe bent en je een kamer vol kinderen binnenloopt, wordt je energie naar hun niveau gebracht.

Ik ben toch niet de perfecte bruid.

Gelukkig heb ik veel goede vrienden gehad die ik al heel lang heb.

We [werken] echt hard om ervoor te zorgen dat we alles bereiken wat we willen in het leven, maar we denken er niet aan om de dochter van de president te zijn; we denken daar niet aan, echt.

Er zijn veel manieren om je land te dienen.

Ik weet zeker dat er momenten waren dat ik wou dat ik had gedacht: 'Goh, dat zou mama en papa echt in verlegenheid kunnen brengen', maar onze ouders hebben ons niet opgevoed om aan hen te denken. Ze zijn erg onbaatzuchtig en ze wilden dat we een zo normaal mogelijk universiteitsleven hadden. Dus echt, we dachten niet aan gevolgen.

Ik denk niet dat ik in de media word geportretteerd zoals ik echt ben - maar wie dan wel?

Ik was sportredacteur voor mijn schoolkrant, maar ik denk dat ik me terugtrok van journalistiek.

Mijn eerste kat heette Cowboy, naar de Dallas Cowboys.

Mijn vader zag de baas van mijn man op een conferentie, en hij zei dat ik moest stoppen met mijn man te betalen totdat we kinderen hebben.

Het maakt me uit wat mensen die me kennen van me denken.

Ik besloot naar Latijns-Amerika te gaan omdat veel van mijn studenten in Washington uit deze regio emigreerden en me inspireerden om meer te leren over hun thuisland.

Ik ging niet naar Latijns-Amerika met de gedachte: 'Ik ga een boek schrijven. Dit ga ik doen.'Ik ging daar werken voor UNICEF en om te leren.

Ik heb geen kinderen. Ik heb alleen een kat, tot ontsteltenis van mijn ouders.

Ik weet niets van de wereld, maar ik ken kinderen. En ik heb het gevoel dat kinderen soms niet betrokken raken omdat ze denken, wat kan ik doen? Ik ben nog maar een kind. Kinderen kunnen echt zoveel doen.

Ik zie mezelf niet als een beleidsdeskundige. Ik denk dat onderwijs het belangrijkste is.

Ik had altijd al graag geschreven en mijn moeder was mijn redacteur voor mijn schoolkranten.

Ik hoop dat ik kan dienen door leraar te zijn.

Als je opgroeit als de dochters van George en Laura Bush, ontwikkel je een speciale waardering voor hoe gezegend we zijn om in dit geweldige land te leven.