Shonda Rhimes beroemde citaten

De beste verhalen zijn vaak waar...Het verhaal van het menselijk leven is het mooist als het waarheidsgetrouw en zonder grenzen wordt verteld.

Dromen zijn prachtig. Maar het zijn maar dromen. Vluchtig, Vluchtig, mooi. Maar dromen komen niet uit alleen maar omdat je ze droomt. Het is hard werken dat dingen laat gebeuren. Het is hard werken dat verandering creëert.

Dit moment hier, Ik sta hier helemaal bruin met mijn * * * * * en mijn donderdagavond van netwerktelevisie vol vrouwen van kleur, competitieve vrouwen, sterke vrouwen, vrouwen die hun lichaam bezitten en wier leven draait om hun werk in plaats van hun mannen, vrouwen die grote honden zijn, dat kan alleen nu gebeuren.

Je kunt je leven verspillen door lijnen te tekenen. Of je kunt je leven leiden door ze te kruisen.

Cynisme is een keuze. Optimisme is een betere keuze.

Moeder is geen titel. Moeder is een werkwoord. Het is niet wie je bent. Het is wat je doet.

Het verwachte is wat ons stabiel houdt. Het is het onverwachte dat ons leven voor altijd verandert.

Moeder is een werkwoord, geen zelfstandig naamwoord.

Tot slot wil ik dit zeggen: als je een kind bent en je bent daarbuiten en je bent mollig en niet zo schattig en nerdy en verlegen en onzichtbaar en in pijn, ongeacht je ras, ongeacht je geslacht, ongeacht je seksuele geaardheid, sta ik hier om je te vertellen: je bent niet alleen. Je stam van mensen, ze zijn daarbuiten in de wereld. Ik wacht op jou.

We denken allemaal dat we geweldig zullen zijn en we voelen ons een beetje beroofd wanneer onze verwachtingen niet worden voldaan. Maar soms schieten onze verwachtingen tekort. Soms verbleekt het verwachte gewoon in vergelijking met het onverwachte. Je moet je afvragen waarom we vasthouden aan onze verwachtingen, want het verwachte is precies wat ons stabiel houdt. Staand. Nog. Het verwachte is slechts het begin, het onverwachte is wat ons leven verandert.

Door het plafond naar de andere kant was gewoon een kwestie van lopen op een pad gecreëerd door de voetafdrukken van elke andere vrouw.

Gooi de droom weg en wees een doener.

De enige grens aan succes is je eigen verbeelding.

Misschien weet je precies waar je van droomt, of misschien ben je verlamd omdat je geen idee hebt wat je passie is. De waarheid is, het maakt niet uit. Je hoeft het niet te weten. Je moet gewoon vooruit blijven gaan. Je moet gewoon iets blijven doen, de volgende kans grijpen, open blijven staan om iets nieuws te proberen.

Perfect is saai en dromen zijn niet echt. Gewoon doen. Dus je denkt: "Ik wou dat ik kon reizen.- geweldig. Verkoop je waardeloze Auto, koop een ticket naar Bangkok en ga. Nu. Ik meen het.

Ik denk dat veel mensen dromen. En terwijl ze bezig zijn met dromen, zijn de echt gelukkige mensen, de echt succesvolle mensen, de echt interessante, geëngageerde, machtige mensen, druk bezig met het doen.

Een hashtag helpt niet. Een hashtag is geen beweging. Een hashtag maakt je geen Dr. King. Een hashtag verandert niets. Het is een hashtag.

Grenzen houden andere mensen niet buiten, ze sluiten je in.

Ik ben elke dag een zwarte vrouw, en daar ben ik niet in de war over. Daar maak ik me geen zorgen over. Ik hoef geen discussie met je te hebben over hoe ik me voel als een zwarte vrouw, want ik voel me niet machteloos als een zwarte vrouw.

Ik was vier en dicteerde verhalen in een bandrecorder, en mijn moeder typte ze op.

Ja, Het is moeilijk daarbuiten. Maar hard is relatief. Ik kom uit een middenklasse familie, mijn ouders zijn academici. Ik ben geboren na de burgerrechtenbeweging, ik was een peuter tijdens de vrouwenbeweging, Ik woon in de Verenigde Staten Van Amerika, wat betekent dat ik mijn vrijheid, mijn rechten, mijn stem en mijn baarmoeder mag bezitten.

Je weet nooit dat de grootste dag van je leven je grootste dag is, niet totdat het gebeurt. Je herkent de grootste dag van je leven niet, pas als je er middenin zit. De dag dat je je verbindt met iets of iemand. De dag dat je hart gebroken wordt. De dag dat je je soulmate ontmoet. De dag dat je beseft dat er niet genoeg tijd is omdat je eeuwig wilt leven. Dat zijn de grootste dagen. De perfecte dagen.

Uiteindelijk, als het erop aankomt, willen we alleen maar dicht bij iemand zijn. Dus dit ding waar we allemaal afstand houden en doen alsof we niet om elkaar geven, is meestal een hoop onzin. Dus we kiezen en kiezen met wie we dicht bij willen blijven, en zodra we die mensen hebben gekozen, hebben we de neiging om dicht bij elkaar te blijven. Hoezeer we ze ook pijn doen. De mensen die aan het eind van de dag nog bij je zijn, dat zijn degenen die het waard zijn om te houden. En ja, soms kan dichtbij te dichtbij zijn. Maar soms, die invasie van persoonlijke ruimte, kan het precies zijn wat je nodig hebt.

We besteden ons hele leven aan zorgen maken over de toekomst, plannen maken voor de toekomst, proberen de toekomst te voorspellen, alsof het uitzoeken ervan de klap zal verzachten. Maar de toekomst verandert altijd. De toekomst is de thuisbasis van onze diepste angsten en wildste hoop. Maar één ding is zeker als het zich eindelijk openbaart. De toekomst is nooit zoals we het ons voorstelden

Er is een reden waarom ik zei dat ik alleen gelukkig zou zijn. Het was niet omdat ik dacht dat ik alleen gelukkig zou zijn. Het was omdat ik dacht dat als ik van iemand hield en het dan uit elkaar viel, ik het misschien niet zou halen. Het is makkelijker om alleen te zijn. Want wat als je leert dat je liefde nodig hebt en het dan niet hebt? Wat als je het leuk vindt en erop leunt? Wat als je je leven eromheen vormgeeft en het dan uit elkaar valt? Kun je dat soort pijn overleven? Liefde verliezen is als orgaanschade. Het is als sterven. Het enige verschil is dat de dood eindigt. Dit? Het kan eeuwig doorgaan.

Iedereen zegt altijd tegen me: 'Waarom zijn er niet meer mensen van kleur op televisie? Ik dacht: 'waarom vraag je niet aan een stel mensen die geen mensen van kleur op televisie zetten waarom er niet meer mensen van kleur op televisie zijn?'

Wil je schrijver worden? Een schrijver is iemand die elke dag schrijft, dus begin met schrijven. Heb je geen baan? Pak er een. Elke klus. Ga niet thuis zitten wachten op de magische kans. Wie ben jij? Prins William? Geen. Zoek een baan. Ga aan het werk. Doe iets totdat je iets anders kunt doen.

Ik herinner me dat ik bijna grappig zei: Ik ga de wereld overnemen via televisie, dat is mijn plan. En ik zei het tegen mijn agent, en ik zei het tegen mijn vrienden, en ik zei het tegen mezelf.

Het kan eng zijn om erachter te komen dat je ergens verkeerd over bent geweest, maar we kunnen niet bang zijn om van gedachten te veranderen, om te accepteren dat dingen anders zijn, dat ze nooit meer hetzelfde zullen zijn, ten goede of ten kwade. We moeten bereid zijn op te geven wat we vroeger geloofden. Hoe meer we bereid zijn te accepteren wat is en niet wat we dachten, we zullen onszelf precies vinden waar we thuishoren.

Als mensen je laten zien wie ze zijn, geloof ze dan. Dat draag ik veel bij me. Het heeft me goed gediend.

Wanneer je me ergens ziet slagen in een gebied van mijn leven, betekent dat vrijwel zeker dat ik faal in een ander gebied van mijn leven.

Ik begrijp niet waarom mensen niet begrijpen dat de wereld van TV eruit moet zien als de wereld buiten TV.

Ik heb geleerd dat dit een heel lang huwelijk is met een TV-show. Ik vind het leuk dat de mensen met wie ik werk mensen zijn die ik leuk vind, dus je wilt mensen casten die net zo enthousiast en enthousiast zijn als jij.

Ik wil dat mijn dochters me zien en kennen als een vrouw die werkt. Ik wil dat dat voorbeeld voor hen wordt gegeven. Ik ben er een betere moeder voor. De vrouw die ik ben omdat ik Shondaland mag runnen, omdat ik de hele dag schrijf, omdat ik mijn dagen kan besteden aan het verzinnen van dingen, die vrouw is een beter mens - en een betere moeder. Omdat die vrouw gelukkig is. Deze vrouw is vervuld. Die vrouw is heel. Ik zou niet willen dat ze de Ik kennen die dit niet de hele dag kon doen. Ik zou niet willen dat ze de Ik kennen die het niet deed.

Ik vind het triest, raar en vreemd dat [race in casting] nog steeds een ding is. Het is 2013. Iemand anders moet zijn act bij elkaar krijgen.

Ik heb nooit, nooit aandacht besteed aan de kijkcijfers. Ik ben gestopt met aandacht te besteden aan de kijkcijfers ergens rond seizoen twee of drie van Grey ' s. Het is iets waar ik geen controle over heb, dus ik let niet eens op.

De meeste vrouwen die ik op TV zag, leken niet op mensen die ik echt kende. Ze voelden zich als ideeën over wat vrouwen zijn.

Je bent niet alleen. Je wordt gezien. Ik ben met je mee. Je bent niet alleen.

Ik weet niet of iemand het heeft gemerkt, maar ik schrijf maar over één ding: alleen zijn. De angst om alleen te zijn, het verlangen om niet alleen te zijn, de pogingen die we doen om onze persoon te vinden, om onze persoon te houden, om onze persoon te overtuigen om ons niet alleen te laten, de vreugde om bij onze persoon te zijn en dus niet langer alleen, de verwoesting om alleen gelaten te worden. De behoefte om de woorden te horen: Je bent niet alleen.

Ik ben eigenlijk graag alleen. Ik breng de meeste avonden door met lezen en lange baden nemen.

Op een gegeven moment moet je een beslissing nemen. Grenzen houden andere mensen niet buiten. Ze sluiten je in. Het leven is rommelig. Zo zijn we gemaakt. Dus je kunt je leven verspillen door lijnen te tekenen. Of je kunt je leven leven door ze te kruisen