Vincent Price beroemde citaten

Het is net zo leuk om bang te zijn als om bang te zijn.

Kunst is opwinding die als we onszelf niet kunnen creëren, we in ieder geval, door liefde ervoor, beschikbaar kunnen stellen aan anderen.

Ik heb soms het gevoel dat ik het duistere onbewuste van het hele menselijke ras imiteer. Ik weet dat dit ziek klinkt, maar ik hou ervan.

Er is iets fascinerends aan het zien van iets dat je in het begin niet leuk vindt, maar direct weet dat je het leuk zult vinden-na verloop van tijd. Mensen zijn zo, het hele leven. Je komt tegen een persoonlijkheid aan en die stelt de jouwe in vraag. Je schuwt, maar weet dat er bevredigende geheimen zijn, en de halfopen deur is vaak spannender dan de brede.

Ik speel geen monsters. Ik speel mannen belegerd door het lot en uit op wraak.

Een man die zijn interesses beperkt, beperkt zijn leven.

Wat belangrijk is aan een acteur is zijn acteerwerk, niet zijn leven.

Als ik een enkele regel zou kunnen voorschrijven voor het bekijken van een kunstwerk, zou het zijn om ervan te genieten. Als we eerlijk zijn tegen onszelf, moeten we toegeven dat we net zoveel van onze tranen genieten als van ons lachen. De enige momenten in het leven die saai zijn, zijn wanneer het ons op de een of andere manier niet kan schelen.

Ik vertrouw mensen die gewelddadig zijn over kunst, zolang ze niet gesloten zijn. Maar, helaas, de meeste kunst blowhards zijn ook kunst bigots.

Iemand noemde acteurs beeldhouwers in sneeuw.'Zeer geschikt. Uiteindelijk is het allemaal niets.

Er is niets bevredigender voor de ziel dan de eerste sappige hap in de sappige frankfurter,

Niemand anders dan Gene Tierney had Laura kunnen spelen. Er was geen andere actrice in de buurt met haar bijzondere combinatie van schoonheid, fokken en mysterie.

De mens heeft deze wereld lang genoeg geregeerd als een gestoorde kindkoning. En als zijn rijk afbrokkelt, zal mijn dierbare zwarte weduwe opstaan als zijn meest passende opvolger.

Op dit moment wil ik alleen maar stilte. Ik geloof dat het einde van het leven stilte is in de liefde die mensen voor je hebben. Ik heb eigenlijk doorgenomen wat mensen hebben gezegd over het einde. Religie zegt dat het einde één ding is, omdat het hun doel dient. Maar grote denkers zijn het niet altijd eens. Shakespeare wist het beter te zeggen dan wie dan ook. Hamlet zegt: "de rest is stilte. En als je denkt aan de geluiden van het dagelijks leven, besef je hoe bijzonder wenselijk dat is. Stilte.

Wij exponenten van horror doen het veel beter dan die methodische acteurs. We maken het ongelooflijke geloofwaardig. Vaker wel dan niet, maken ze het geloofwaardige ongelooflijk.

Ik ben altijd geïntrigeerd door mijn onzinnige bezorgdheid over het uitkiezen van een heleboel dingen die precies lijken op degenen die op de een of andere manier volgens mij de beste zijn en van mij zijn. Het is diezelfde gekke drang of bijgeloof, of wat het ook is, dat me een Bijbel laat openen in een hotelkamer, in de hoop op een geweldig toevallig geestelijk advies. Vaker wel dan niet, raakte ik een lange passage van begats en begots, die weinig inspiratie bevatten, behalve het feit dat voortplanting het hoogste doel van het leven is.

Soms lees je een passage van een groot schrijver, en je weet wat hij zegt en hoe hij zegt dat het voor jou altijd de enige mogelijke manier zal zijn. Minder vaak zal een schilder een gebeurtenis beschrijven op een manier die zo perfect past in jouw interpretatie van die gebeurtenis dat het de gebeurtenis zelf wordt.

Eén ding is zeker: kunst houdt je in leven. Ze stimuleren, moedigen aan, dagen uit en garanderen vooral een toekomst zonder verveling. Ze laten groei toe en eisen het zelfs in die tijd van het leven dat we volwassenheid noemen, maar te vaak gaan ze erin met een kinderachtig geloof dat wat we in de jeugd hebben geleerd, voldoende voedsel is voor de jaren waarin de meeste mannen geestelijk uitgehongerd zijn maar het niet willen toegeven-of wanneer ze geneigd zijn hun honger te beteugelen met de slokken van zelfgenoegzaamheid, veiligheid en de zekerheid van de dood.

Er komt een tijd in het leven dat je weet wat je leuk vindt en je besluit moet nemen om te houden van wat je weet, of op zijn minst bent begonnen te weten. Met andere woorden, je moet bepalen in welke richting je kennis tot nu toe leidt.

Ik ben extreem profaan, onbewust dus, als ik iets groots voor de eerste keer zie; ik weet niet waarom, maar schoonheid en profaniteit zijn op dezelfde manier met mij verbonden. Het kan zijn dat Ik wil denken aan kunst in de volkstaal, maar ik heb geen controle over wat er uit mijn mond komt als mijn ogen in grote beauty...it misschien is dat wel de reden dat ik niet naar musea ga met oudere dames.

In kunst, religie en politiek moet het respect wederzijds zijn, hoe gewelddadig de onenigheid ook is.

Wrijf je ooit in je ogen en merk je plotseling dat je wakker bent en niet slaapt, zoals je was gaan vermoeden?

We kunnen allemaal een eigenaardig stel zijn...vaak Blut, vaak ontevreden omdat we niet meer en beter werk doen...maar we weten hoe we een bal moeten hebben die de rest van de wereld vierkant laat lijken.

Ik ben nooit opgeleid om acteur te worden. Ik ging naar een gewone universiteit. Het was geweldig voor mij omdat ik het gevoel heb dat het belangrijkste om uit de universiteit te komen een dorst naar kennis is. De universiteit moet je leren nieuwsgierig te zijn. De meeste mensen denken dat de universiteit het einde van het onderwijs is, maar dat is het niet. de ceremonie van het geven van het diploma heet aanvang. En dat betekent dat je fit bent om te beginnen met leren omdat je hebt geleerd om te leren.

Wees nieuwsgierig naar het leven en wees er voorzichtig mee!