Anita Baker beroemde citaten

Je verlaat je huis om je fortuin te zoeken en als je het hebt, ga je naar huis en deel je het met je familie.

Volledigheid? Geluk? Deze woorden komen niet in de buurt van het beschrijven van mijn emoties. Er is echt niets dat ik kan zeggen om vast te leggen wat Moederschap voor mij betekent, vooral gezien mijn medische geschiedenis.

Ik zou graag de politieke stem van mijn generatie zijn, maar dat is niet mijn gave.

Ik zou veel meer geld verdienen als elk nummer van mij was, maar ik schrijf niet om het album te vullen met mijn nummers.

Meestal is het thema van mijn albums, als er een thema is, 'hoe voelt het? En dat leidt altijd tot liefdesliedjes. Dat doet het gewoon.

De meeste kunstenaars zijn notoir onzeker, en ik val in die categorie.

Mijn vader werkte op assemblagelijnen in Detroit toen ik opgroeide. Elke dag zag ik hem doen wat hij moest doen om het gezin te onderhouden. Maar hij zei: 'het leven is kort. Doe wat je wilt doen.'

Historisch gezien, in mijn generatie, hebben al mijn helden en heldinnen problemen en problemen gehad. Dat doen we allemaal.

Ik ben gewend om om zeven uur op te staan, te ontbijten, de kinderen naar school te brengen, en het Mama-ding en het Vrouw-ding en het dochter-ding te doen.

Het is onmogelijk om een plaat te schrijven en te produceren als je ouders sterven. Ik heb het echt geprobeerd, Ik heb het echt geprobeerd, maar het kwam gewoon niet.

Ik zou zeggen dat mijn piek was het maken van mijn eerste miljoen op de rijpe leeftijd van 29, na het eerste album.

Zodra je het podium verlaat, is dat de gevaarlijkste tijd voor een zanger om mensen te kussen omdat je stembanden ontvankelijk zijn voor elke vorm van kiem.

Als je lang weg bent, veranderen smaken, fans gaan verder. Je haat het om erover na te denken, maar het is een lelijk feit van het leven.

Ik heb net zoveel foto ' s van mijn stembanden als van mijn kinderen. Ik heb een geweldige oor -, neus - en keelarts, en we kijken ernaar-als er wat roodheid is, neem ik misschien wat tijd vrij.

Ik zong in begrafenishuizen voor gezinnen die geen zangeres hadden. Ik werd niet betaald. Ik moest zingen.

Chris Brown is briljant. Die kat is gek briljant, en ik wens hem het beste.

Ik laat mensen me niet gebruiken. Daarom hou ik van een klein aantal mensen in mijn leven. Hoe meer mensen in mijn leven, hoe complexer het wordt, dus ik probeer het tot een minimum te beperken.

Lange lokken tot op de grond kunnen mooi zijn, maar leer te houden van wat je hebt.

Ik zeg, als het gedaan gaat worden, Laten we het doen. Laten we het niet in de handen van het lot leggen. Laten we het niet in handen geven van iemand die me niet kent. Ik ken mezelf het beste. Haal dan adem en ga je gang.

Ik ben verliefd, lieve liefde. Voel me je naam roepen, Ik schaam me niet.

Ik pluk en kies in termen van de stressfactor. Als het niet leuk is, doe ik het niet.

Als ik iets kon doen, zou ik in mijn verjaardagspak op de grond liggen, junkfood eten en iets doms op TV kijken.

Ik denk niet dat zwart zijn me helemaal tegenhoudt. Zwart zijn maakt je sterk.

Als je je eigen agenda en je eigen stijl hebt en je niet gemakkelijk kunt aanpassen aan wat de massa doet, wordt je als moeilijk beschouwd. Ik zie het als een individu.

Ik denk dat er geen offer te groot is voor familie, of het nu carrière is, zingen, wat dan ook.

Ik heb mijn carrière nodig. Dat is wat mij valideert.

Tijd heeft niets te maken met de gaven die de goden je geven; het is wat je doet.

Ik heb niet eens voicemail, en mensen raken daar helemaal uit vorm over. Maar weet je wat, Ik wil je boodschap niet transcriberen; Ik wil met je praten. En dat maakt mensen een beetje bang. Ze zeggen: 'Oh, wie heeft er tijd om te praten? en ik dacht: 'Nou, ik ga tijd maken.