John C. Calhoun beroemde citaten

Onverantwoordelijke macht is in strijd met vrijheid en moet degenen die haar uitoefenen corrumperen.

Ontdaan van al zijn bedekking is de naakte vraag of de onze een federale of geconsolideerde regering is; een constitutionele of absolute; een regering die stevig rust op de soevereiniteit van de Staten, of op de ongebreidelde wil van een meerderheid; een regeringsvorm, zoals in alle andere onbeperkte, waarin onrechtvaardigheid, geweld en geweld uiteindelijk moeten zegevieren.

Om de overhand van de Grondwet over de wetgevende meerderheid te behouden, is het grote en essentiële punt waarop het succes van het [Amerikaanse] systeem moet afhangen; tenzij die overhand kan worden behouden, moet het noodzakelijke gevolg zijn dat de wetten de Grondwet zullen vervangen; en ten slotte zal de wil van de uitvoerende macht, door invloed van haar patronage, de wetten vervangen . . .

De regering van de absolute meerderheid in plaats van de regering van het volk is slechts de regering van de sterkste belangen; en wanneer het niet efficiënt wordt gecontroleerd, is het de meest tirannieke en onderdrukkende die kan worden bedacht.

Het is moeilijker te behouden dan vrijheid te verkrijgen.

De wil van een meerderheid is de wil van een menigte. Progressieve democratie is niet te verenigen met vrijheid.

De overgave van het leven is niets om te zinken in de erkenning van minderwaardigheid.

Leer van je fouten en bouw voort op je successen.

Als ik terugkijk, zie ik niets om spijt van te hebben en weinig om te corrigeren.

Een revolutie op zich is geen zegen.

De verdediging van de menselijke vrijheid tegen de agressie van despotische macht is altijd het meest efficiënt geweest in Staten waar binnenlandse slavernij de overhand zou krijgen.

Ik gebruik nooit het woord natie om over de Verenigde Staten te spreken. Ik Gebruik altijd het woord Unie of Confederatie. We zijn geen natie, maar een unie, een confederatie van gelijke en soevereine staten.

De overheid heeft de neiging haar bevoegdheden te misbruiken.

We zijn geen natie, maar een unie, een confederatie van gelijke en soevereine staten.

Eigendom is van nature verlegen en zoekt bescherming, en niets is meer bevredigend voor de overheid dan een beschermer te worden.

Pas op voor de toorn van een geduldige tegenstander.

Ik weet nooit wat South Carolina van een maatregel vindt. Ik raadpleeg haar nooit. Ik handel naar mijn beste oordeel en naar mijn geweten. Als ze het goedkeurt, goed en wel. Als ze dat niet doet, of wil dat iemand mijn plaats inneemt, ben ik klaar om te vertrekken. We staan quitte.

Echte consistentie, die van de verstandige en de wijze, is om te handelen in overeenstemming met de omstandigheden, en niet om altijd op dezelfde manier te handelen onder een verandering van omstandigheden.

Het is federaal, omdat het de regering is van staten die verenigd zijn in een politieke unie, in tegenstelling tot een regering van individuen, dat wil zeggen, door wat gewoonlijk een sociaal compact wordt genoemd. Om het beknopter uit te drukken, het is federaal en niet Nationaal omdat het de regering is van een gemeenschap van staten, en niet de regering van een enkele staat of natie.

Hoe kunnen degenen die met de macht van de regering zijn bekleed, worden verhinderd misbruik te maken van die bevoegdheden als middel om zichzelf te vergroten? ... Zonder een sterke grondwet om de sterke neiging van de overheid tot wanorde en misbruik tegen te gaan, kan er weinig vooruitgang of verbetering zijn.

Als we ons niet verdedigen, zal niemand ons verdedigen; als we toegeven, zullen we steeds meer onder druk komen te staan als we ons terugtrekken; en als we ons onderwerpen, zullen we vertrapt worden. Concessies of compromissen zijn fataal. Als we een centimeter toegeven, zou concessie een compromis volgen, totdat onze gelederen zo gebroken zouden zijn dat effectief verzet onmogelijk zou zijn.

Het interval tussen het verval van het oude en de vorming en vestiging van het nieuwe vormt een overgangsperiode die altijd noodzakelijkerwijs een periode van onzekerheid, verwarring, dwaling en wild en fel fanatisme moet zijn.

De fout ligt in de veronderstelling dat het Generaal-Gouvernement partij is bij het Grondwettelijk compact. staat ... vormde het compact, handelend als soevereine en onafhankelijke gemeenschappen.

De essentie van een vrije regering bestaat erin ambten te beschouwen als openbare trusts, verleend voor het welzijn van het land, en niet voor het welzijn van een individu of een partij.

[De belastende macht van de staat] verdeelt de Gemeenschap in twee grote klassen: de ene bestaat uit degenen die in werkelijkheid de belastingen betalen en natuurlijk uitsluitend de last dragen van het ondersteunen van de regering; en de andere uit degenen die de ontvangers zijn van hun opbrengst door middel van uitbetalingen en die in feite door de regering worden ondersteund; of, in minder woorden, om het te verdelen in belastingbetalers en belastingconsumenten. Maar het gevolg hiervan is dat zij in tegenstrijdige betrekkingen worden geplaatst met betrekking tot de fiscale actie van de regering en de gehele daarmee verbonden beleidskoers.

Democratie, zoals ik het begrijp, vereist dat ik mezelf opoffer voor de massa, niet voor hen. Wie weet niet dat als je de mensen wilt redden, je ze vaak moet tegenwerken?

Bescherming en patriottisme zijn wederzijds.

Het doel van een grondwet is om de regering te beperken, zoals dat van wetten is om individuen te beperken.

De Unie naast onze vrijheden de meest dierbare. Laten we ons allemaal herinneren dat het alleen kan worden bewaard door de rechten van de Staten te respecteren en de voordelen en lasten van de Unie gelijkelijk te verdelen.

Ik neem hoger terrein. Ik ben van mening dat in de huidige staat van beschaving, waar twee rassen van verschillende oorsprong, en onderscheiden door kleur, en andere fysieke verschillen, evenals intellectuele, worden samengebracht, de relatie die nu bestaat in de slavenhoudende Staten tussen de twee, is, in plaats van een kwaad, een goed-een positief goed. . . . Ik ben dan ook van mening dat er nog nooit een rijke en beschaafde samenleving heeft bestaan waarin het ene deel van de Gemeenschap in feite niet leefde van de arbeid van het andere.

Het zou goed zijn voor diegenen die geïnteresseerd zijn om na te denken of er nu bestaat, of ooit heeft bestaan, een rijke en beschaafde gemeenschap waarin een deel niet leefde van de arbeid van een ander; en of de vorm waarin slavernij bestaat in het Zuiden niet anders is dan een wijziging van deze universele toestand... Laten degenen die geïnteresseerd zijn zich herinneren dat arbeid de enige bron van rijkdom is, en hoe klein een deel ervan, in alle oude en beschaafde landen, zelfs de best geregeerde, wordt overgelaten aan degenen door wiens arbeidsrijkdom wordt gecreëerd.

In de regering is een macht ontstaan die groter is dan het volk zelf, bestaande uit vele en verschillende machtige belangen, gecombineerd in één massa, en bij elkaar gehouden door de samenhangende macht van het enorme overschot aan banken.