Dan Stevens beroemde citaten

De comfortzone is de grote vijand van creativiteit; verder gaan vereist intuïtie, die op zijn beurt nieuwe perspectieven configureert en angsten overwint.

Het is geen slechte les om te leren in de sombere maanden: hoe je een storm ziet is een kwestie van perspectief; op voorwaarde dat je de juiste rots vindt om het vanaf te bekijken, kan het het meest ongelooflijke zijn dat je ooit zult zien.

Je voelt een zekere verplichting om shows te maken die je profiel verhogen zoals 'Downton' heeft. Maar er zijn zeker andere spannende mogelijkheden die er zijn.

Ik heb niet zoveel films gemaakt als ik had gewild.

Ik wil zoveel mogelijk tijd doorbrengen met mijn familie, maar ik ben me ervan bewust dat ik het spek mee naar huis moet nemen.

Ik heb nooit echt de lijn gevolgd.

Ik was nooit gelukkig op school.

Ik denk niet dat er ooit een goed moment is om kinderen te krijgen. Ik ben eigenlijk best blij dat het heel jong is gebeurd.

Ik denk niet dat veel mensen grote emoties spelen in het leven.

Ik zie geld of een bepaalde status als acteur niet als een doel, maar Ik wil het beste werk doen dat ik kan in een zo interessant mogelijke reeks rollen.

Het is leuk om je blije vodden te krijgen voor prijzen zoals de BAFTA ' s, maar het gebeurt niet de hele tijd.

Ik was een moeilijke tiener.

Maar zelfs het schrijven van de column voor de 'Telegraph', dat idee van werken aan deadlines, wat als acteur niet iets is dat je op dezelfde manier hoeft te doen. Het maakt me enthousiast om nog wat meer te willen doen.

Wat interessant was, was praten met oudere homoseksuele mannen over hoe het was om homo te zijn in de jaren tachtig.

Ik ben nooit een fan geweest van regisseurs die een stuk rommelen met allerlei gekke vooroordelen of rare ideeën.

Al mijn vroege schoolverslagen vanaf de leeftijd van 5 waren: 'Daniel moet leren anderen niet af te leiden.'

Ik ben geschokt dat ik herkend word. Je gaat naar plaatsen waarvan je denkt dat je dat niet zou zijn en toch ben je dat. Taxichauffeurs herkennen me vaak... maar ik heb nog geen gratis ritje.

De vrouwelijke aandacht waar ik het hardst mee moet worstelen is van mijn tweejarige dochter.

Een Britse veranda is een muffe, verboden Niet-kamer waarin een doorweekte paraplu of een modderige paar laarzen te gooien; een bescherming tegen de elementen en vreemden. De good ol ' American front porch daarentegen lijkt te staan voor positiviteit en openheid; een platform om afscheid van te nemen of te nemen; een plek waar dingen van betekenis kunnen gebeuren.

Ik moest leren wanneer ik niet moest twitteren. Heb je geleerd je mond te houden? Leer je tweet stil te houden.

Ik heb geluk gehad.

Ik zou niet gevraagd zijn om de Man Booker te beoordelen als Downton er niet was geweest.'

Boeken zijn mijn zwakte.

Terugkeren naar het theater is iets wat ik graag doe voor de rest van mijn leven. Het laadt mijn batterijen bij wijze van spreken op.

Alles is nu zo versneld.

Ik weet niet veel over mijn biologische achtergrond.

Ik zou graag iets modern en misschien grappig doen.

Ik heb nooit geprobeerd mijn echte ouders te vinden. Ik ben mijn moeder en vader erg dankbaar dat ze me hebben geadopteerd-het zijn absoluut ongelooflijke mensen. Het was mijn vader die me aanmoedigde om alles in twijfel te trekken, om mijn eigen weg te banen, om na te denken, om te lezen. Ik heb altijd het gevoel gehad dat het mijn recht was om alles in twijfel te trekken.

Ik ben geschokt dat ik herkend word.

Ik ben een grote fan van de jaren tachtig muziek.

Het is de moeite waard om universele waarheden en tijdloos mooie woorden in je hart te houden, die daar voor altijd zullen blijven en je gedachten en spraak zullen doordringen.

Soap opera lijkt een vies woord, maar eigenlijk zijn ze de meest populaire shows die we hebben. Mensen willen weten wat er daarna gebeurt, mensen haten de schurken en houden van de geliefden. Het is goede, leuke TV. Maar ik zou 'Downton' geen soap opera als zodanig noemen.

Op mijn elfde was ik ongeveer 1,80 m. lang en mijn stem was volledig gebroken. Dat veroorzaakte problemen. Ik was een slungelig, vlekkeloos, zeer onaantrekkelijk kind. Ik was niet cool en ik was geen nerd. Ik wilde niet eens bij iemand passen.

Soap opera lijkt een vies woord, maar eigenlijk zijn ze de meest populaire shows die we hebben.

Ik wilde altijd al acteur worden.