Paul Merton beroemde citaten

Als ik op een maandagochtend wakker word en besef dat ik niet bij de overheid hoef te werken, denk ik echt dat ik gewonnen heb.

Ik ben altijd verbaasd om te horen dat slachtoffers van een vliegtuigongeluk zo erg verminkt zijn dat ze moeten worden geïdentificeerd door hun tandheelkundige gegevens. Wat ik niet kan begrijpen is, als ze niet weten wie je bent, hoe weten ze dan wie je tandarts is?

Op mijn eerste dag in New York vroeg een man me of ik wist waar Central Park was. Toen ik hem vertelde dat ik dat niet deed, zei hij: vind je het erg als ik je hier beroof?

Mijn schooltijd waren de gelukkigste dagen van mijn leven; wat je een indicatie zou moeten geven van de ellende die ik de afgelopen vijfentwintig jaar heb doorstaan.

In feite kijk ik niet veel hedendaagse komedie uit angst erdoor beïnvloed te worden.

Ik probeerde mijn DVD ' s in een soort chronologische volgorde te ordenen, en ik ben bang dat het allemaal na de jaren zestig is verdwenen.

Ik keek naar langlevendheid in de showbusiness toen ik ongeveer 13 was, en de mensen die langlevendheid leken te hebben, waren degenen die nogal wat tijd hadden besteed aan het leren over wat ze deden voordat ze het maakten.

Ik ben nooit teleurgesteld door politici. Ik heb er nog nooit zoveel in geïnvesteerd.

Ik denk dat het hebben van een buitenstaander ' s standpunt interessant en goed is, vooral voor een komiek.

In 1987 was ik in Edinburgh voor mijn eerste one-man show. Ik nam deel aan een kickabout met een paar collega-komieken en struikelde over mijn broek en hoorde dit krakende geluid in mijn been. Een paar dagen later raakte ik in coma en werd ik gediagnosticeerd met een longembolie.

Het was een bizar bestaan dat ik leidde in mijn vroege twintiger jaren - dat cliché van de komiek die uitgaat en een kamer vol mensen vermaakt en dan naar huis gaat naar een eenzaam bedsit was ongelooflijk aangrijpend voor mij omdat dat precies was wat ik deed. Ik had periodes van echte eenzaamheid.

Gezond verstand, denk ik, zorgt ervoor dat mensen de wereld op jouw manier zien.

Toen ik negen was, besteedde ik veel van mijn tijd aan het lezen van boeken over de geschiedenis van de komedie, of het luisteren naar The Goons of Hancock, humor van vorige generaties.

Alle discjockeys zijn zonder talent. Noel Edmonds - ik kan Noel Edmonds niet uitstaan.

Mag ik mezelf nu arbeidersklasse noemen? Omdat ik nu heel rijk ben.

Ik zal mijn eerste ervaring met Zweden nooit vergeten. Het was op school en ik dacht dat ik aardappelpuree kreeg. Ik ben er nooit overheen gekomen.

Toen ik het Edinburgh Festival deed, waren er een stel jongens die verse oesters verkochten en ik At er dagelijks tien - geweldig.

Ik beschouw mezelf niet als een fashion victim. Ik beschouw mode als een slachtoffer van mezelf.

Heb je ooit seks gehad met een paard?

Ik heb mijn verhaal nooit verkocht, gedaan Hallo! een tijdschrift of zo. Ik ben niet schuldig aan het uitbuiten van mijn privéleven voor geld en dan zeggen: 'Oh, Ik wil niet over mijn privéleven praten."Ik heb die grens nooit overschreden.

Het lijkt een tegenstrijdigheid, maar de verlegen persoon die een artiest is, is eigenlijk logisch, want op een bepaalde manier, als je jong en verlegen bent, is het een goede manier om vrienden te maken om mensen aan het lachen te maken. Het is een directe verbinding.

En net als het oude stereotype overwon ik mijn verlegenheid door mijn vrienden aan het lachen te maken.

Ik heb echt geen interesse in hedendaagse komedie.

Ik herinner me dat ik gefascineerd was door de aard van komedie vanaf mijn tiende; waarom is dit grappig en dat niet?

Op een gegeven moment in het midden van de jaren tachtig deelde ik een promotor met The Smiths. Op een avond zaten we achter de schermen toen Morrissey binnenbarstte, volkomen van slag, zijn hart uit snikkend. Het blijkt dat iemand een worst naar hem had gegooid op het podium tijdens 'Meat is Murder'.'

Als je in de jaren '80 een komiek werd, moest je in het circuit werken en mensen aan het lachen maken. Lachen is vals spelen.

Toen ik 12 of 13 werd, besefte ik dat grappig zijn niet ging over het onthouden van grappen. Het ging om het creëren ervan.

Het ding over improvisatie is dat het niet gaat om wat je zegt. Het is luisteren naar wat andere mensen zeggen. Het gaat erom wat je hoort.

Mijn favoriete reactie op een hindernis is om te zeggen: 'Excuseer me, Ik probeer hier te werken. Hoe zou je het vinden als ik in de steeg stond te schreeuwen terwijl jij Transseksuelen pijpt?'

Ik stem niet altijd bij algemene verkiezingen, maar ik denk dat ik altijd op Labour heb gestemd.