Kurt Fuller beroemde citaten

Ik ben geen lid van de kamer van Koophandel voor de showbusiness, geloof me, maar er zijn een aantal echt goede mensen in de business, en [Tom] Hanks heeft dit gewone fatsoen op het scherm, maar hij is eigenlijk die man.

Ik verkocht onroerend goed op dat moment, in Pacific Palisades, Californië, dus stel je voor: een briefje en een fles champagne van Jack Nicholson krijgen terwijl ik nauwelijks een dubbeltje had verdiend als acteur. Het hield me echt op de been.

Als je werkt, is niemand een ster. We zijn allemaal acteurs die het proberen uit te zoeken.

Als echte acteurs hun werk benaderen, kunnen we ergens op een klein podium zijn, gemeenschapstheater doen. Het is allemaal hetzelfde. Ze proberen de scène te laten werken. Ze proberen gewoon hun best te doen en het uit te zoeken.

Ik begrijp dat acteurs hun uiterlijk verliezen, ze veranderen in de loop van de tijd, maar mensen verliezen hun talent niet. Ik denk dat als mensen ouder worden en de mensen die de beslissingen nemen ouder worden, ze niet graag mensen inhuren die veel ouder zijn dan zij, omdat het hen aan hun vaders doet denken, en ze houden er niet van om mensen ouder dan hen te vertellen wat ze moeten doen. Het maakt ze ongemakkelijk. Ik denk dat dat veel gebeurt.

Waarom zijn mensen niet gefascineerd door luchtverkeersleiders?

Er zijn een aantal dingen die je niet kunt unsee, en er zijn een aantal films die je niet kunt krijgen van IMDB maakt niet uit hoe hard je probeert.

Ik heb niets slechts te zeggen over Hulk Hogan. Vergeleken met wat ik in de pers heb gezien en alle high jinks van zijn leven, zag ik dat niet aankomen, man. Hij was gewoon een zakenman die werkte.

Ik was een vreselijke acteur en daarom kreeg ik de baan: Ik stond mezelf toe zo slecht te zijn dat ik de WWF-normen verlaagde en afnam.

Waarschijnlijk mijn favoriete baan die ik ooit heb gehad en waarschijnlijk zal hebben - hoewel ik oordeel reserveer op Manhattan Love Story, dinsdagavond om 8:30 op ABC, omdat het tot nu toe best leuk is - is Psych, wat ik vier of vijf jaar heb gedaan.

Ik herinner me ook dat Snoop Dogg de set in New York bezocht, met een joint in zijn mond die op een sigaar leek. Daar is je woedebeheersing. Ik dacht: "wordt hij niet gearresteerd?"Het was alsof hij op een andere planeet woonde. God zegene hem, hij was erg aardig. Wie zou er niet aardig zijn als je zo stoned bent?

De meeste van mijn ervaringen waren positief. Ik weet dat ik een heel goed leven leef. Ik ben zwaar overbetaald, maar er zijn mensen die veel meer overbetaald zijn dan ik. Ik heb veel geluk gehad, en dat Weet ik, omdat ik de hele tijd jongens zie die worstelen en geen cent kunnen verdienen, en ze zijn veel betere acteurs dan ik.

Harold Ramis heeft mijn carrière echt op gang gebracht en was een vriend voor een lange tijd. Ik deed een toneelstuk in L. A., En Hij kwam het een paar keer zien en raadde me aan bij Ivan Reitman voor Ghostbusters 2. Zes maanden later stopte ik met vastgoed en acteerde voorgoed, en het was echt omdat Harold interesse in me had en een telefoontje deed en dingen deed die mensen meestal niet doen, zelfs als ze iemand leuk vinden.

De showbusiness is een geweldige plek om naar boven te falen... en ik denk dat ik dat gedaan heb.

Ik denk dat showbusiness veel lijkt op honkbal: "wacht tot volgend jaar!"Je weet het maar nooit. Sommige van de slechtste shows die ik ooit heb gezien, lopen voor altijd, en sommige van de beste dingen krijgen nooit een kans.

Als Destroyo, die een soort Silence Of the Lambs was, zou ik zeggen dat ik ongeveer 50 pond rubber en schuimrubber en make-up droeg. Maar ik had geen idee wie de teek was. Ik ben geen grote graphic novel Man. Ik weet niet eens of The Tick een graphic novel was!

Om acteur te zijn, is het vaak een vreemde combinatie van hoog zelfvertrouwen en een laag zelfbeeld. Dat is een rare combinatie om te hebben, maar ik denk dat het heel gebruikelijk is onder acteurs.

Ik heb gewerkt met Jack Nicholson, Robert De Niro en Tom Hanks. Ik heb met een aantal goede regisseurs gewerkt: Woody Allen, Paul Schrader... Ik heb echt met veel mensen gewerkt. Maar ik ben geïntimideerd door hen, en ik denk altijd, "Oh, mijn God, Hij zal me niet leuk vinden, en ik ga ontslagen worden,".

Ik voel me gewoon geen deel van de Broederschap van acteurs. Ik doe geek out. De hele tijd.

Ik denk dat er veel mensen zijn die zouden doden om mijn carrière te hebben, maar ik voel me nog steeds een fan.

Ik heb me nooit een deel van de entertainmentindustrie gevoeld. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik mijn weg naar binnen probeer te vinden. En dat is raar.

Ik heb de Emmy ' s niet gekeken omdat - nou ja, ik ben naar awardshows geweest en ik begrijp hoe het werkt. Voor een andere, zure druiven. Dat is waarschijnlijk Nummer één.

Ik vond het altijd leuk om naar Vancouver te gaan om te filmen, omdat ik Vancouver een prachtige stad vind.

Ik zou naar deze bovennatuurlijke conventies gaan omdat, nou ja, het is alsof je naar je eigen versie van Disneyland gaat. Je wordt aanbeden voor een uur of wat dan ook, en dan loop je weg en ben je weer niemand, maar, jongen, als je daar bent, moet het zijn hoe het is om de hele dag Brad Pitt te zijn, weet je? Je bent het beste wat er gaat. En het betaalt ook vrij goed! Maar ik werd tegelijkertijd geliefd en gehaat door iedereen, omdat de opschorting van ongeloof, uh, vrij hoog is onder Supernatural fans.

Ik had geen idee dat, als je auditie doet voor televisie of films, je naar een groot gebouw gaat - zoals een kantoorgebouw - en je loopt de kamer binnen, en iedereen, nam ik aan, was slimmer dan ik en beter dan ik, en er zijn acteurs die je herkent. Ik viel ooit flauw tijdens een auditie.

Zonder goed genoeg te zijn, begon ik uit te zoeken hoe ik me een weg kon banen door het mijnenveld van een script, dat is de rest is semi-geschiedenis.

Ik had het geluk om een "type" te zijn."Een soort slechterik in die tijd, omdat ik lang was en donkere ogen had. Vaak hoef je niet goed te zijn, je moet gewoon het juiste type zijn.

Ik deed zoveel theater, waar iedereen met wie ik werkte zoveel beter was dan ik, dat ik het gewoon leerde.

Je gaat niet naar Berkeley om acteur te worden. Ik denk zelfs niet dat je naar een school gaat om acteur te worden. Je moet gewoon naar buiten gaan en acteren.

Ik zat op de universiteit, Ik dacht dat ik advocaat zou worden, Ik ontmoette een meisje genaamd Laura die het mooiste meisje was dat ik ooit had gekend, en ze volgde een acteerles, dus besloot ik dezelfde acteerles te volgen. En ik was een slechte acteur op de universiteit.

Ik deed wat veel personages doen: ik deed het om meisjes te krijgen.

Doe minder dan je ooit dacht dat het mogelijk was.

Ik was waarschijnlijk 34 toen ik mijn eerste acteerbaan voor de camera kreeg, en het was via een vriend van mij, die werkte als schrijver voor de show, en ik ben nog nooit zo bang geweest in mijn leven.

Ik kan de onmiddellijke paniek niet benadrukken die zou ontstaan toen ik auditie moest doen. Ik kan niet geloven dat ik het gedaan heb.

Ik ben opgegroeid als een sarcastisch persoon. Ik was altijd de clown van de klas, en om met meisjes uit te gaan moest ik echt grappig zijn. Ik was erg mager toen ik opgroeide.

Ik was zo mager dat ik onder de douche moest rennen om nat te worden. Zo dun.

Het is nooit goed om iemand te imiteren. Dat werkt nooit, want dan vul je het niet met iets.

Het beste wat je kunt doen, als je echt goed wilt zijn, is de hele dag wodka drinken, vanaf het moment dat je opstaat tot het moment dat ze zeggen: "Cut!"

Paul Michael Glaser was erg aardig voor me, en ik kreeg opnieuw te horen: "doe minder en minder en minder en minder."En ik was nog steeds slecht! Ik kan niet geloven dat ik steeds werd aangenomen na een aantal van deze dingen die ik deed! Ik vind het verbijsterend. Ik ga terug en kijk ernaar, en ik kan het niet eens kijken [Running man film].

Ik heb al mijn werkloze tijd gedaan in de jaren toen ik voor het eerst naar L. A. kwam!

Ik ben oud begonnen, maar ik moet zeggen dat ik het geluk heb gehad om consequent te werken sinds ik begon. Ik ben nooit zonder werk geweest.

Ik had veel genegenheid voor Dana Carvey, en ik denk dat we allemaal dachten, "Dana is de man. Daar is het komische Genie."

Als ik niet het leven had geleefd dat ik had geleefd en niet de vrouw had gehad die ik heb en de kinderen die ik heb, zou ik nooit weten hoe ik die rol [Dr.Bedsloe] moest spelen, en ik zou geen van die kwaliteiten hebben. Het is een echt voorbeeld van hoe het waar is dat de camera alles vastlegt. Zelfs de dingen die je probeert te verbergen.

Ik begon gewoon van nature een aardiger persoon te worden, en het hielp eigenlijk mijn carrière te verbreden en te verlengen.

Ik heb altijd moeten vertrouwen op humor en sarcasme. En toen ik kinderen kreeg, werkte dat niet bij kinderen. Kinderen begrijpen sarcasme niet, en ze begrijpen Zeker Mijn humor niet.

Waarom focussen op wat iemand zou kunnen denken? Niemand praat [op TV] zoals mensen echt het grootste deel van de tijd praten.