Aaron Stanford beroemde citaten

Acteurs, we houden van verhalen, we houden van verhalen vertellen, we houden ervan om deel uit te maken van het verhaal, en als je ons een verhaal geeft dat interessant is, dan willen we het doen.

Je neemt altijd een beetje terug aan het eind van de dag. Ik heb ook altijd een beetje van mezelf in de personages gestopt. Je vindt parallellen, verbindingspunten, dat soort dingen. Maar ik ben geen acteur die zo ongelooflijk achtervolgd wordt door mijn personages dat ik niet terug kan komen.

Wes Craven is duidelijk een horror film icoon dus ik was zeker erg geïnteresseerd in het terugbrengen van iets dat Wes had gemaakt.

Het beste compliment was dat Ben Kingsley naar me toe kwam, zijn hand op mijn nek legde en zei: "goed gedaan, zoon.".

Mensen zijn altijd graag bang geweest. Mensen houden ervan om die schok van adrenaline te voelen. Mensen houden van achtbanen. Mensen houden van parachutespringen. Deze dingen die je hart echt laten pompen, en horrorfilms zijn een soort veilige manier om die haast te krijgen denk ik.

Natuurlijk mag ik niet over het script praten, maar ik kan zeggen dat het een echt goed verhaal is.

Ik ben zelden herkend. Ik denk dat ik er persoonlijk anders uitzie dan als personage.

Ik weet wel dat ik ergens gelezen heb dat het statistisch bewezen is dat horrorfilms in oorlogstijd veel populairder zijn. Ik weet niet waarom dat zo is. Je zou denken dat het het tegenovergestelde zou zijn. Je zou denken dat mensen er aan zouden willen ontsnappen.

Het is leuk om te weten wanneer je deel uitmaakt van een verhaal, Het is leuk om op zijn minst iets te weten over het begin, het Midden en het einde.

Ik probeer personages te kiezen die ik interessant en complex vind en waarvan ik het gevoel heb dat ik iets van mezelf kan brengen.

Ik heb het hele X-Men verhaal niet gevolgd omdat het te ingewikkeld werd. Ik pakte een stripboek en had geen idee wat er aan de hand was.

Mijn leven is de antithese van dat boek 'Het geheim'. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in wat ik doe. Ik hou van verhalen vertellen en ik vond acteren echt leuk, maar het leek nooit realistisch.

Ik beschouw mezelf als een blue-collar acteur, gewoon weggooien.

Maar veel shows stellen vragen en geven je een puzzel waar geen oplossing voor is.

Je moet het in het moment vinden, en dat is een van de uitdagingen van acteur zijn - vooral een filmacteur - is dat je deze verhoogde emoties gedurende lange tijd moet behouden. Er is geen truc aan. Je moet het gewoon doen.