P.D. Ouspensky beroemde citaten

Wanneer men zich realiseert dat men slaapt, is men op dat moment al half wakker.

Pas als we beseffen dat het leven ons nergens naartoe brengt, begint het Betekenis te krijgen.

Verdeel in jezelf het Mechanische van het bewuste, zie hoe weinig er van het bewuste is, hoe zelden het werkt, en hoe sterk de mechanisch - mechanische houdingen, mechanische bedoelingen, mechanische gedachten, mechanische verlangens zijn.

Je kunt andere mensen slechts zoveel begrijpen als je jezelf begrijpt en alleen op het niveau van je eigen wezen. Dit betekent dat je de kennis van anderen kunt beoordelen, maar je kunt hun wezen niet beoordelen. Je kunt in hen slechts zoveel zien als je in jezelf hebt. Maar mensen maken altijd de fout te denken dat ze het wezen van anderen kunnen beoordelen. In werkelijkheid moeten zij, als zij mensen van een hogere ontwikkeling dan zijzelf willen ontmoeten en begrijpen, werken met het doel hun wezen te veranderen.

Zoek het pad, zoek niet naar verworvenheden, zoek naar het pad in jezelf. Verwacht niet de waarheid van anderen te horen, noch haar te zien, noch haar in boeken te lezen. Zoek de waarheid in jezelf, niet zonder jezelf.

Het moeilijkste is te weten wat we wel weten en wat we niet weten.

Men kan niet alle oude opvattingen en meningen behouden en nieuwe verwerven.

Kan men een hoofdkenmerk veranderen?"vroeg iemand anders. Eerst is het noodzakelijk om het te weten. Als je het Weet, zal veel afhangen van de kwaliteit van je weten. Als je het goed kent, dan is het mogelijk om het te veranderen.

Psychologie wordt ook wel eens een nieuwe wetenschap genoemd. Dit is helemaal verkeerd. De psychologie is misschien wel de oudste wetenschap en helaas in haar meest essentiële kenmerken een vergeten wetenschap.

een mens kan alleen gegeven worden wat hij kan gebruiken; en hij kan alleen dat gebruiken waarvoor hij iets heeft opgeofferd

Er is geen tirannie zo woest als de tirannie van de moraal. Alles wordt eraan opgeofferd.

Twee dingen kunnen mensen ertoe aanzetten om inspanningen te leveren: als mensen iets willen krijgen, of als ze iets willen weggooien. Alleen, in gewone omstandigheden , zonder kennis, weten mensen niet wat ze kunnen kwijtraken of wat ze kunnen winnen.

De grootste barrière voor bewustzijn is het geloof dat men al bewust is.

Ik heb ontdekt dat de grootste moeilijkheid voor de meeste mensen was om te beseffen dat ze echt nieuwe dingen hadden gehoord: dat zijn dingen die ze nog nooit eerder hadden gehoord. Ze bleven vertalen wat ze hoorden in hun gebruikelijke taal. Ze hadden opgehouden te hopen en te geloven dat er iets nieuws zou kunnen zijn.

Ideeën op zichzelf kunnen geen verandering van zijn teweegbrengen; je inspanning moet in de juiste richting gaan en de ene moet overeenkomen met de andere.

Een religie die de wetenschap tegenspreekt en een wetenschap die de religie tegenspreekt, zijn even vals.

Er is geen mogelijkheid om te onthouden wat is gevonden en begrepen, en het later voor zichzelf te herhalen. Het verdwijnt zoals een droom verdwijnt. Misschien is het allemaal niets anders dan een droom.

In de bestaande criminologie zijn er Concepten: een criminele man, een crimineel beroep, een criminele samenleving, een criminele sekte en een criminele stam; maar er is geen concept van een criminele staat, of een criminele regering, of strafrechtelijke wetgeving. De grootste misdaden worden dus eigenlijk geen misdaden genoemd.

Er is iets in ons dat ons houdt waar we ons bevinden. Ik vind dit het ergste van allemaal.

De mens is een machine die blindelings reageert op externe krachten en daarom heeft hij geen wil en weinig controle over zichzelf, zo niet helemaal. Wat we dus moeten bestuderen is niet de psychologie-want dat geldt alleen voor een ontwikkeld mens-maar de mechanica. De mens is niet alleen een machine, maar een machine die veel onder de norm werkt die hij zou kunnen handhaven als hij goed zou werken.

Het vreemdste en meest fantastische feit over negatieve emoties is dat mensen ze daadwerkelijk aanbidden.

Inspanning plus motief is gelijk aan resultaat.

Veel dingen zijn mechanisch en moeten mechanisch blijven. Maar mechanische gedachten, mechanische gevoelens-dat is wat moet worden bestudeerd en kan en moet worden veranderd. Mechanisch denken is geen cent waard. Je kunt mechanisch aan veel dingen denken, maar je krijgt er niets van.

Verlangen is wanneer je doet wat je wilt, wil is wanneer je kunt doen wat je niet wilt.

Het aantal wetten neemt in alle landen voortdurend toe en daarom is wat misdaad wordt genoemd, heel vaak helemaal geen misdaad, omdat het geen element van geweld of schade bevat.

De mens wordt geconfronteerd met twee voor de hand liggende feiten: het bestaan van de wereld waarin hij leeft; en het bestaan van het psychische leven in zichzelf.

Kunst is de communicatie van extase.

Het bereiken van bewustzijn is verbonden met de geleidelijke bevrijding van de mechaniciteit, want de mens staat volledig en volledig onder mechanische wetten.

Het probleem van de eeuwigheid, waarover het gezicht van de Sfinx spreekt, brengt ons in het rijk van het onmogelijke. Zelfs het probleem van de tijd is eenvoudig in vergelijking met het probleem van de eeuwigheid.

Filosofie is gebaseerd op speculatie, op logica, op denken, op de synthese van wat we weten en op de analyse van wat we niet weten. De filosofie moet binnen haar grenzen de gehele inhoud van wetenschap, religie en kunst omvatten.

De mens is een machine, maar een zeer eigenaardige machine. Hij is een machine die, onder de juiste omstandigheden en met de juiste behandeling, kan weten dat hij een machine is, en als hij dit volledig beseft, kan hij de manieren vinden om op te houden een machine te zijn. Allereerst moet de mens weten dat hij niet één is; hij is velen. Hij heeft niet één permanent en onveranderlijk ' ik ' of Ego. Hij is altijd anders. Het ene moment is hij een, het andere moment is hij een ander, het derde moment is hij een derde, enzovoort, bijna zonder einde.

Liefde is het eeuwig brandende vuur waarin de mensheid en de hele wereld worden gezuiverd.

Ik ben zo gewend geraakt om "wetenschappelijk" te denken dat ik zelfs bang ben me voor te stellen dat er iets anders kan zijn buiten de uiterlijke bedekking van het leven. Ik voel me als een man die ter dood is veroordeeld, wiens metgezellen zijn opgehangen en die zich al heeft verzoend met de gedachte dat hem hetzelfde lot wacht.

Jezelf herinneren betekent hetzelfde als je je bewust zijn van jezelf - Ik ben. Het is geen functie, niet denken, niet voelen; het is een andere bewustzijnsstaat.

Bovendien is al het kwaad relatief. Iets dat op een bepaald evolutieniveau slecht is, kan in een eerder stadium goed zijn omdat het de essentiële stimulans voor ontwikkeling biedt. Maar je wilt alles naar je eigen maatstaven beoordelen. Je hebt een relatief hoog niveau bereikt en dus zie je waar je tegen vecht als kwaad. Denk maar aan de anderen, degenen die zich in een eerder stadium van ontwikkeling bevinden. Versperren hen niet van het pad naar vooruitgang en evolutie.

Mensen leven in slaap, doen alles in slaap en weten niet dat ze slapen.

De mens heeft geen permanent en onveranderlijk ik. elke gedachte, elke stemming, elk verlangen, elke sensatie zegt ' Ik ' en in elk geval lijkt het vanzelfsprekend dat dit Ik tot het geheel behoort, tot de hele mens, en dat een gedachte, een verlangen of een afkeer door dit geheel wordt uitgedrukt.

We denken vaak dat we negatieve emoties uiten, niet omdat we het niet kunnen helpen, maar omdat we ze zouden moeten uiten.

Als je jezelf wilt herinneren, is het beste om niet aan jezelf te denken. Zolang je aan jezelf denkt, zul je jezelf niet herinneren.

Wanneer een mens zichzelf een beetje begint te kennen, zal hij in zichzelf veel dingen zien die hem zeker zullen verschrikken. Zolang een mens niet geschokt is over zichzelf, weet hij niets over zichzelf.

Misschien wel de meest interessante eerste indruk van mijn leven kwam uit de wereld van dromen.

Leer het in jezelf te zien en je zult de oneindige essentie begrijpen, verborgen in alle illusoire vormen. Begrijp dat de wereld die u kent slechts een van de aspecten van de oneindige wereld is, en dat dingen en verschijnselen slechts hiërogliefen van diepere ideeën zijn.

Ik was lang geleden tot de conclusie gekomen dat er geen ontsnapping was uit het labyrint van tegenstrijdigheden waarin we leven, behalve via een geheel nieuwe weg, anders dan alles wat we tot nu toe kenden of gebruikten. Maar waar deze nieuwe of vergeten weg begon kon ik niet zeggen. Ik wist toen al als een onbetwistbaar feit dat er voorbij de dunne film van de valse werkelijkheid een andere werkelijkheid bestond waarvan, om de een of andere reden, iets ons scheidde. Het 'wonderbaarlijke' was een penetratie in deze Onbekende werkelijkheid.

Als een mens zich overgeeft aan al zijn verlangens, of zich eraan begeeft, zal er geen innerlijke strijd in hem zijn, geen 'wrijving', geen vuur. Maar als hij, om een bepaald doel te bereiken, worstelt met verlangens die hem belemmeren, zal hij een vuur creëren dat geleidelijk zijn innerlijke wereld in één geheel zal veranderen.

Door obstakels te overwinnen ontwikkelt de mens de kwaliteiten die hij nodig heeft.

Ik bedoel dat je altijd weet wat de resultaten zullen zijn van een of ander van je acties; maar op een vreemde manier wil je het ene doen en het resultaat krijgen dat alleen van een ander kon komen

Denk aan de dood. Je weet niet hoeveel tijd je nog hebt. En onthoud dat als je niet anders wordt, alles opnieuw zal worden herhaald, alle dwaze blunders, alle dwaze fouten, alle verlies van tijd en gelegenheid - alles zal worden herhaald met uitzondering van de kans die je deze keer had, omdat het toeval nooit in dezelfde vorm komt.Je zult de volgende keer je kans moeten zoeken. En om dit te doen, zul je veel dingen moeten onthouden, en hoe zul je je dan herinneren als je je nu niets herinnert?

In alle levende natuur (en misschien ook in dat wat we als dood beschouwen) is liefde de drijfkracht die de creatieve activiteit in de meest uiteenlopende richtingen drijft.

Onze voorouders waren zeer rijke en eminente mensen, en ze lieten ons een enorme erfenis na, die we volledig zijn vergeten, vooral sinds de tijd dat we onszelf begonnen te beschouwen als de afstammelingen van een aap.