Jean-Marie Le Pen beroemde citaten

Marine Le Pen wil me misschien dood, dat is mogelijk, maar ze mag niet rekenen op mijn medewerking.

Politieke rivalen vielen me aan. Ik werd wreed geslagen. Ik werd in mijn gezicht geschopt en verloor daardoor mijn oog.

De Dreyfus-affaire is een uitzonderlijk geval. Het is waar dat je hier en daar een beetje antisemitisme kunt vinden, maar de situatie is in elk land hetzelfde. Je bent tenslotte niet bepaald een natie zoals alle andere naties. Jullie zijn uniek, al was het maar omdat jullie zo ' n oud volk zijn, en vanwege de manier waarop jullie over de hele wereld verspreid zijn en jullie duidelijke succes op vele gebieden. Maar in alle eerlijkheid is antisemitisme in Frankrijk altijd op een minimaal niveau gebleven, alleen op verbaal niveau. Het ging nooit zo ver als pogroms.

De regering had liever geen standpunt ingenomen, maar de voortdurende aanwezigheid van het Israëlisch-Arabische conflict op onze televisieschermen maakte het een probleem dat niet langer kon worden vermeden.

Een oud gezegde zegt dat als Zeus iemand wilde vernietigen, hij hem eerst gek zou maken.

Wat mij betreft, hoewel ik ontelbare keren van antisemitisme ben beschuldigd, heeft niemand me ooit antisemitische uitspraken horen doen of antisemitisch gedrag horen vertonen.

Ik ben altijd achterdochtig tegenover mensen die berouw hebben van zonden van andere mensen.

Er was geen reden om ons als antisemitisch te bestempelen.

Ik heb gezegd, en ik herhaal, met het risico heiligschennend te lijken, dat de gaskamers een detail zijn van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. ... Als je een boek van duizend pagina 's neemt over de Tweede Wereldoorlog, waarin 50 miljoen mensen stierven, de concentratiekampen twee pagina' s beslaan en de gaskamers tien of vijftien regels, en dat noemen we een detail.

Iedereen ziet drama vanuit zijn eigen perspectief.

Ik heb geen idee wat 'klassiek antisemitisme' is. Ik ben niet bekend met deze term. Ik weet niet waar het vandaan komt en welke connectie het heeft met Frankrijk en wat er hier gebeurt. Er was geen antisemitisme in Frankrijk. Een geïsoleerd incident kan altijd gebeuren. Wanneer twee chauffeurs elkaar op de weg vervloeken, en één van hen toevallig een Jood is, kun je dat niet definiëren als antisemitisme. In de afgelopen jaren-vóór de intifada - waren er drie of vier incidenten van antisemitisme per jaar, en dat is van de 18 miljoen misdaden en schendingen van de wet.

Er was geen reden om ons als antisemitisch te bestempelen. Helemaal geen reden. Ik ken niet één persoon in het Front National die zelfs de kleinste vijandige daad tegen een Joods persoon of Joods eigendom heeft begaan. Wat mij betreft, hoewel ik ontelbare keren van antisemitisme ben beschuldigd, heeft niemand me ooit antisemitische uitspraken horen doen of antisemitisch gedrag horen vertonen. Er zijn gewoon mensen, organisaties, die een tegenstander nodig hebben en ze willen dat het publiek gelooft dat deze tegenstander gevaarlijk is.

De Tweede Wereldoorlog eiste tientallen miljoenen slachtoffers.

Miljoenen zijn ook omgekomen in de Chinese kampen, en er zijn verschrikkelijke genocides geweest in Cambodja en Vietnam.

Er is een islamitische bevolking in Frankrijk, waarvan de meeste afkomstig zijn uit de Noord-Afrikaanse landen.

Je bent tenslotte niet bepaald een natie zoals alle andere naties. Jullie zijn uniek, al was het maar omdat jullie zo ' n oud volk zijn, en vanwege de manier waarop jullie over de hele wereld verspreid zijn en jullie duidelijke succes op vele gebieden.

De wind verandert het beeld echter slechts tijdelijk, het substraat blijft hetzelfde en vroeg of laat komt hetzelfde beeld weer naar boven.

Toen Joan d ' Arc door haar rechters werd gevraagd waarom ze als christen niet van de Britten hield, antwoordde ze dat ze van hen hield, maar dat ze van de Britten in hun land hield. Op dezelfde manier haten we de Turken niet, we houden van hen, maar in hun land.

Ik heb gezegd en ik herhaal, met het risico heiligschennend te zijn, dat de gaskamers een detail zijn van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog.

Je moet lijden in dit leven of de hoop opgeven om God in de hemel te zien. Lijden en vervolgingen zijn van het grootste nut voor ons, omdat we daarin een zeer efficiënt middel kunnen vinden om verzoening te doen voor onze zonden, aangezien we ervoor moeten lijden, hetzij in deze wereld, hetzij in de volgende.

Er moet een autoriteit zijn, en wij geloven dat de meest gekwalificeerde autoriteit in een huishouden die van de man is.

Wanneer twee chauffeurs elkaar op de weg vervloeken, en één van hen toevallig een Jood is, kun je dat niet definiëren als antisemitisme.

Er was geen antisemitisme in Frankrijk.

De Vichy-regering stond onder bezetting en voerde de bevelen van de Duitse bezetter uit.

Ik zeg niet dat de gaskamers niet bestonden. Ik kon ze zelf niet zien.

Frankrijk was een bezet land, een land dat zich overgaf en zonder het recht om te kiezen bleef.

Als je een tweeduizend pagina 's tellende geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog schrijft, zullen de deportaties en de concentratiekampen vijf pagina' s beslaan, en de gaskamers misschien 20 regels.

Voor sommigen was het meest verschrikkelijke aspect de deportaties, terwijl het voor anderen de nivellerende bombardementen waren of de massale sterfgevallen door honger en kou.

De veel grotere misdaden van de Sovjet-Goelags vonden plaats in de loop van tientallen jaren en kostten miljoenen levens.

In de afgelopen jaren-vóór de intifada - waren er drie of vier incidenten van antisemitisme per jaar, en dat is van de 18 miljoen misdaden en schendingen van de wet.

Mijn vader werd gedood door een Duitse Mijn, terwijl ik andere familieleden verloor in geallieerde bombardementen.

Het lijden veroorzaakt door de terroristen is de echte marteling.

Je kunt niet namens een natie spreken als je geen mandaat hebt om dat te doen.

O mijn dierbare parochianen, laten we ons inspannen om naar de hemel te komen! Daar zullen wij God zien. Hoe gelukkig zullen we ons voelen! Als de parochie bekeerd wordt, gaan we daarheen in een processie met de parochiepriester aan het hoofd. . . We moeten naar de hemel! Wat zou het jammer zijn als sommigen van jullie zich aan de andere kant zouden bevinden!

"Als we een voetbalteam zouden ontwikkelen, zouden we geen basketbal-en volleybalspelers uitnodigen voor de try-outs. We nodigen voetballers uit om te solliciteren."

Wat verrassend is, is dat de mensen die hier tegen marteling vochten, de communisten zijn.