John C. Reilly beroemde citaten

Vaak is goede improvisatie wanneer beide mensen, of hoeveel mensen er ook in de scène zijn, echt geen idee hebben wat het volgende is wat je gaat zeggen.

Hoe minder mensen in werkelijkheid over mij weten, hoe meer ze van mij als personage kunnen accepteren.

Er is iets met het water-dat eenzame soort vredig gevoel. Je bent op aarde, maar niet helemaal.

Acteurs in het algemeen zijn vrij goede bullshit artiesten; we zijn goed in het kauwen van het vet, interactie met mensen. Dus we zijn goede ambassadeurs voor films.

Ik krijg altijd hoofdpijn als ik voor het eerst een film kijk. Omdat je zo hard naar het scherm staart, doen je hersenen al dit werk om dingen in de context te plaatsen van wat de dagelijkse ervaring was om het te maken. En de tijdlijn die in je hoofd zit van wanneer het gemaakt werd, en op welke dag, hoe je je voelde. En dan probeer je ook te begrijpen waar het in is bewerkt.

Het is een raadsel waarom sommige mensen bepaalde dingen grappig vinden.

Ik krijg de grootste vreugde van alles doen, een acteur zijn. Muziek maken en doen wat ik graag doe. Ik maak geen onderscheid tussen comedy en drama. Ik denk dat het hele punt is om zo eerlijk te zijn, van moment tot moment, als je maar kunt zijn. Als je eerlijk bent over het materiaal, en het materiaal is belachelijk, dan zit je in een komedie.

[Country muziek] is de eindbestemming voor veel punkrockers [... Rockabilly is het middelpunt en dan eindigen ze op Country... Er is zuiverheid in die muziek en ik denk dat dat veel punkrockmensen aanspreekt ... de precisie, de zuiverheid en de directheid van Country Muziek.

Ik zie mijn sterkste concurrentie als mezelf. Je probeert altijd jezelf te overtreffen, in plaats van je zorgen te maken over wat andere mensen doen.

Ik was nooit een zeer betrouwbare werknemer voor iets. Perfect voor het leven van de acteur!

Ik ben een grote fan van de' Harry Potter 'films en' The Lord of the Rings ' films.

Als mensen me in komedies willen zien, vind ik dat prima.

Mijn familie zijn allemaal verhalenvertellers, en ik denk dat ik veel meer van dat gen heb geërfd dan andere mensen in mijn familie. Ik denk dat ik leuk was om in de buurt te zijn.

Mensen zeggen: 'word je niet moe van mensen die de hele tijd naar je toe komen? Maar wat is er mis met vreemden die zeggen dat ze van je houden?

Mensen verrassen is de sleutel tot een lang leven voor iemand als ik.

Er is zoveel plezier in het doen van komische werk, en dat is een van de redenen waarom ik het graag doe - omdat het gewoon een hilarische dag op het werk is.

Als je echt eerlijk bent tegen jezelf als je acteert, is een deel ervan het aanraken van de echte jij. Je kunt jezelf slechts zo veel van het personage scheiden. Die kwetsbare momenten raken me.

In Chicago is het echt een geval van het toneelstuk. mensen zijn zo blij om te acteren, Weet je? We waren allemaal acteurs-niet zoals in New York of Los Angeles, waar iedereen zegt dat ze acteurs zijn, maar ze zijn eigenlijk serveersters en haasten zich voor plekken in commercials.

Ik probeer dingen te nemen die me fysiek of mentaal uitdagen, of ik moet een nieuwe vaardigheid leren.

Ik geniet echt van mijn vrije tijd. Als ik ga werken, moet het iets zijn waar ik echt in geloof, anders is het totaal vervelend.

Ik hou ervan dat mensen me niet kunnen plaatsen. Ze weten mijn naam niet. Dat is 'mission accomplished' in mijn wereld.

God verhoede dat je zeeziek werd, want er was geen optie om terug te gaan. Dus dat dwong ons echt om een groep te zijn.

Het leven van een acteur is als een reeks van - het is alsof de eerste schooldag steeds opnieuw gebeurt.

Een script is als een theorie van een film.

Ik probeer gewoon de Michael Caine / Gene Hackman van mijn generatie te worden.

Hollywood is een illusie. Deze intense werkplekken, met zeer nauwe relaties, een paar maanden tegelijk - en dan eindigt het.

Ik vind het niet erg om scripted materiaal te maken. Het is eigenlijk een soort van opluchting, want improviseren is een beetje als het schrijven van een scenario op je voeten.

Ik voel me zelf een tiener, dus ik waardeer het als de kinderen denken dat je in orde bent.

Ik hou van mensen die in staat zijn om zichzelf te blijven pushen en zichzelf uit te dagen, zelfs na groot succes.

Ik hou van hoe puur de uitdrukking is in muziek. Je kunt rechtstreeks naar het hart van een publiek gaan in plaats van via hun hersenen.

Onvoorbereid zijn maakt me nerveus. Ik ben ouderwets showvolk.

Ik vind het leuk om te werken, Weet je. Dat is mijn favoriete manier van acteren.

Ik leerde mezelf gitaar spelen, en ik speel nog steeds. Het is een groot deel van mijn leven geworden.

Ik geef zoveel als ik kan, en het is aan iemand anders om er een film van te maken. Veel succes!

Ik was meer een middelste kind. Mijn jongste broer was de baby, dus hij kreeg alle aandacht die de baby krijgt. En mijn oudere broers kregen zoveel problemen dat ik in het midden bleef, met toneelstukken. Ik was niets goeds van plan, maar mijn moeder wist het niet!

Ik zou graag een western willen maken. Ik zou graag een ontdekkingsreiziger willen spelen. Dat is altijd iets dat echt mijn verbeelding heeft gevangen sinds ik een kind was, zoals James Cook of Magellan of Earnest Shackleton.

Ik ben geen grote fan van kinderfilms die deze knowing snarkiness hebben of deze postmoderne kijk op verhalen vertellen. Ik denk dat dat over de hoofden van de meeste kinderen gaat. Er is iets te zeggen voor een goed verteld sprookje. Er is een reden dat deze mythische verhalen bij ons blijven.

Ik ben nooit iemand geweest die werk heeft gekregen vanwege hoe ik eruit zie of omdat ik een box office-aantrekkingskracht heb. Ik krijg werk omdat mensen weten dat ik zo hard als ik kan aan het swingen ben, probeer te verbinden, het mijn beste niveau te geven. Ik heb een gezicht voor radio, maar hier doe ik wat ik doe.

Ik was een goede C-student omdat ik zoveel toneelstukken deed. Ik was een drama-nerd, maar ik was ook een soort Zelig-achtig personage; ik wisselde tussen verschillende groepen mensen. Maar de mensen met wie ik het grootste deel van mijn tijd doorbracht waren ofwel koor of swingkoor of de drama nerds.

Ik ging naar een katholieke school voor jongens, en we mochten niet alleen geen pyjama dragen, we moesten overhemden, broeken, een stropdas, schoenen dragen... ze lieten ons geen blazers meer dragen, twee jaar voordat ik daar begon, dus pyjama ' s... je zou niet eens de voordeur in pyjama op mijn school binnenkomen.

Toen ik voor het eerst bij SAG kwam, was er nog een John Reilly. Mijn vader was ook John Reilly, maar toen ik opgroeide was ik John John. Niemand in het leven noemt me John C. Het is meer als, ' Hé jij, Stiefbroer!'

Ik zweer het en het komt een beetje boos over, hoe grappig ik het ook probeer te doen. Als ik bepaalde woorden met een bepaalde intensiteit gebruik, is het als 'Whoa whoa whoa, buddy buddy!'

Weet je, de waarheid is dat wij acteurs allemaal willen geloven dat we het wiel opnieuw uitvinden, elke keer als we een personage spelen. Maar we zijn mensen en onze instrumenten zijn geen violen, ze zijn ons lichaam en ons bewustzijn en onze collectieve levenservaring.

Je was er de hele dag, 12 uur per dag. Dus er was niets van dit, 'Ik ga terug naar mijn trailer, mijn trailer is groter dan jouw trailer', dat soort Hollywood onzin.

Een van de unieke dingen is dat of we nu op zee waren of in het midden van de watertank, je vaak gewoon niet kon vertrekken. Vooral toen we op zee waren.

Als je naar mijn filmografie kijkt, is er voor elk wat wils!

Ik was een van de oprichters van de' Dungeons And Dragons ' club op mijn middelbare school. Ik zat in het koor, ik zat in het swingkoor. Ik was een buitenstaander, maar ik was een buitenstaander onder een groep buitenstaanders.

Ik ga met mezelf uit door dit te zeggen, maar ik was het testpubliek voor 'Space Invaders'. Ik weet nog dat dat het eerste spel was dat geen Flipper was. Ik heb veel geld uitgegeven aan' Space Invaders', in de vorm van kwartieren, natuurlijk.

Ik kom niet echt uit op de anonieme liefde van vreemden, wat ik denk dat veel acteurs doen. Ze missen iets in hun eigen persoonlijke leven, dus ze willen de aanbidding van handtekeningen en al dat soort dingen.

Ik ben opgegroeid met veel pianomuziek in mijn huis en veel oude Tin Pan Alley liedjes en Amerikaanse standaarden. Mijn vader luisterde veel naar traditionele Ierse muziek en ik ben opgegroeid met muziektheater. Dus de meeste muziek waar ik als kind aan werd blootgesteld was pre-rock n ' roll.