Mariel Hemingway beroemde citaten

Het vinden van een rustige tijd in je leven, denk ik, is enorm belangrijk.

Veel oefening is hersenloos; je kunt muziek of de radio aan hebben en je niet bewust zijn. Maar als je je bewust bent van alles wat je doet - en het hoeft geen yoga te zijn - verandert het je. Aanwezig zijn verandert je.

Iedereen heeft een uitweg uit die pijn nodig. Veel mensen kiezen voor drugs en alcohol. Sommige mensen oefenen obsessief of ontwikkelen vreemde voedingsgewoonten, wat ik deed. Het bracht me in ieder geval op weg naar een gezonder leven.

Ik denk dat groei en spiritueel bewustzijn in langzame stappen komen. Soms Weet je niet dat het gebeurt.

De 'Hemingway vloek' was zo ' n enorm, verschrikkelijk ding voor mij om mee om te gaan. . . . De realiteit is, omdat er genetische neigingen zijn naar psychische aandoeningen, moet je je ervan bewust zijn.

Ik geloof dat iedereen komt van pijn en een zekere mate van disfunctie.

Als je niet over de drempel stapt van wat je al Weet in de wereld van uitdagingen, meet je jezelf nooit echt.

Ik dacht dat mijn boek klaar was, toen gingen we naar Hawaï en het hele laatste hoofdstuk gebeurde.

Ik gebruik alleen maar homeopathische middelen, ook voor mijn meisjes.

Yoga leert je om naar je lichaam te luisteren.

Nou, ik was hartstochtelijk nieuwsgierig naar wat mijn lichaam deed, en toen ik de lessen kreeg over hoe te mediteren, leek het me echt solide. Het leek echt.

Ik deed Star 80, wat ook een prachtige ervaring was, maar toch was ik in het begin op het hoogtepunt van mijn carrière. Toen moest ik van de ladder af springen en weer omhoog klimmen, wat ik niet begreep. Dat was heel moeilijk.

Self-Realization Fellowship leek op training. Het was de oefenterrein om een gevoel van vrede in mezelf te vinden. Omdat dat mijn werk is. Het is van niemand anders.

Voor mij is het in de eerste plaats het vinden van rust in mijn leven - en dat doe ik door middel van yoga en meditatie. Het is ook een kwestie geweest van het veranderen van de manier waarop ik eet, omdat ik denk dat wat we eten kan informeren wie we zijn; voedsel is tot op zekere hoogte een chemische stof en een medicijn.

Ik voelde dat ik Idaho moest delen met mijn vriend uit New York omdat hij New York met mij had gedeeld, dus ik ging de schoonheid van de natuur delen met een man die ' s avonds laat naar musea en clubs ging. Maar er was niets te doen waar ik ' s nachts woonde.

Ik hoef niet naar de kerk. De kerk is in mij en de ervaring is van mij. Het is mijn levenservaring.

Ik neem mezelf niet erg serieus. Daarom kan ik ongelooflijk eerlijk zijn over mijn leven.

Je moet een beetje vertrouwen hebben in mensen.

Ik denk dat het de verkeerde perceptie is van verslaving en het leven op de rand, alsof het cool is.

Waar ik niet op voorbereid was, waren de gevoelens van angst die het in me opwekte. Ik was niet voorbereid op het eerste gevoel dat ik dat niet nog een keer wil doen. Ik was bang.

Ik werd gegrepen door de romantiek van het feit dat ik als volwassene werd beschouwd en in een wereld leefde die volledig nieuw voor me was. Ik werd toen verliefd op acteren.

Als kindacteurs zich goed gedragen, reageren ze gewoon op situaties, en ze gedragen zich heel echt omdat hun levenservaring zo kort is; er is geen geschiedenis om op terug te vallen.

Ik vond het leuk om lippenstift te doen, maar het maakte me bang. Ik was erg nerveus. Ik kon niet wachten tot het voorbij was. Het was heel echt, en ik was nog maar een kind.

Wat ze me gaven leek ongelooflijk echt voor mij, dus ik zou er op een heel echte manier op reageren. Dat vond ik beangstigend, vooral vanwege het onderwerp.

Het andere is jezelf omringen met mensen die om je geven. Dit zijn eenvoudige dingen, maar ze zijn krachtig, en ze hebben volledig getransformeerd wie ik ben en hoe ik mezelf waarneem.

De ervaring van het krijgen van mijn Kriya, dat is het meditatieproces dat ik doe, was erg krachtig voor mij - hoewel, zoals ik in het boek uitleg, ik echt verdacht was van dat soort dingen.

Ik hield van acteren toen ik het deed, maar het krijgen van de banen begreep ik niet omdat ik het nooit had hoeven doen. Dat was een moeilijke les voor mij. Het was heel nederig en heel bizar.

Ik kwam weer in de positie om voor mijn man te zorgen, wat ik had geleerd dat ik niet echt kon doen: je kunt liefhebben en dingen tot op zekere hoogte goed maken, maar je kunt het niet repareren. Dat heb ik pas geleerd bij het kajakincident. Het werd toen zo duidelijk.

Maar de ervaring die ik had, die eigenlijk gewoon geliefd en verzorgd voelde in een kamer vol met duizenden mensen die ik niet kende, leek een vrij sterk teken te zijn dat wat ik deed een goede zaak was.

Beginnen in een beginnersles en het echt begrijpen van de fundamenten van yoga is echt belangrijk.

Mijn problemen zijn niet zo anders dan die van anderen.

Het is niet dat ik niet in wonderen geloof, maar ik vertrouw er nooit op dat ze echt zijn.

Ik ben niet zo oud, en ik heb niet zo ver van het gewone leven geleefd.

Ik denk dat we hartstochtelijk nieuwsgierig moeten zijn naar wat we doen.

Ik wilde uit mijn pijn en die dwaasheid, maar ik wilde een gemakkelijke uit. Dat is voordat je beseft dat er geen gemakkelijke weg is. Voordat je accepteert dat je gewoon het werk moet doen.

Ik begon met het doen van fysieke yoga, in eerste instantie alleen voor de training, als oefening. Ik werd rustig en kalm aan het eind, en ik was nieuwsgierig naar dat.

Manhattan was echter een heel ander balspel in een heel ander soort wereld, met een man die briljant was en tegelijkertijd vreselijk charismatisch.

Kanker kwam twee keer terug in mijn leven om iets te begrijpen, en ik denk dat ik het nog steeds niet begreep. En mijn man kreeg het ook niet.

We hebben geleerd om te zorgen voor mensen van wie we houden, maar soms kan je dat niet.