Suzanne Collins beroemde citaten

Het duurt tien keer zo lang om jezelf weer bij elkaar te krijgen als om uit elkaar te vallen.

Ik wou dat ik dit moment kon bevriezen, hier en nu en er voor altijd in kon leven.

Als je hoop had, zou je misschien een manier kunnen vinden om dingen te veranderen. Want als je erover nadenkt, zijn er zoveel redenen om het te proberen.

Dingen vernietigen is veel makkelijker dan ze maken.

Wat ik nodig heb is de paardenbloem in de lente. Het heldere geel dat betekent wedergeboorte in plaats van vernietiging. De belofte dat het leven kan doorgaan, hoe erg onze verliezen ook zijn. Dat het weer goed kan zijn.

Maar omdat twee dit spel kunnen spelen, sta ik op zijn tenen en kus zijn wang. Precies op zijn blauwe plek.

Ik ... ..Ik mis hem gewoon. En ik haat het om zo alleen te zijn.

Het vertellen van een verhaal in een futuristische wereld geeft je de vrijheid om dingen te verkennen die je in hedendaagse tijden storen.

Ik knijp zijn handen tot het punt van pijn. "Blijf bij me."Zijn leerlingen trekken zich samen om punten te vinden, dialeren snel weer, en keren dan terug naar iets dat lijkt op normaliteit. 'Altijd', mompelt hij.

Dus jij en een spuit tegen het Capitool? Daarom laat niemand je plannen maken.

Zelfs als de tijden slecht werden, zou hij zichzelf nooit meer de mogelijkheid ontzeggen dat de toekomst gelukkig zou kunnen zijn, zelfs als het heden pijnlijk was. Hij zou zichzelf dromen toestaan.

Eerlijk gezegd lijken onze voorouders niet veel om over op te scheppen. Ik bedoel, kijk naar de staat waarin ze ons achterlieten, met de oorlogen, de gebroken planeet. Het maakte hen duidelijk niet uit wat er zou gebeuren met de mensen die na hen kwamen.

Ik realiseer me voor het eerst hoe eenzaam ik in de arena ben geweest. Hoe geruststellend kan de aanwezigheid van een ander mens zijn.

Peeta, waarom Weet ik nooit wanneer je een nachtmerrie hebt?"zeg ik. ik weet het niet. Ik denk niet dat ik schreeuw of wat dan ook. Ik kom gewoon bij, verlamd van angst, ' zegt hij. "je moet me wakker maken," zeg ik, denkend aan hoe ik zijn slaap twee of drie keer kan onderbreken op een slechte nacht. Over hoe lang het kan duren om me te kalmeren. "het is niet nodig. Mijn nachtmerries gaan meestal over het verliezen van jou, zegt hij. ik ben oké als ik besef dat je hier bent.

Je enige verdediging kan zijn dat je zo verliefd was dat je niet verantwoordelijk was voor je daden.

Wil je een suikerklontje?"vraagt hij met zijn oude verleidelijke stem.

Ik weet zeker dat ze niets anders opgevallen zijn dan jou. Je zou vaker vlammen moeten dragen", zegt hij. "Ze passen bij je.

Als je de bodem raakt, zijn er een heleboel mensen hier om je te helpen omhoog

Ik denk dat dit een slecht moment is om te zeggen dat ik een pop heb opgehangen en Seneca Crane ' s naam erop heb geschilderd...

Je zou duizend levens kunnen leven zonder hem te verdienen.

Denk ik....je hebt nog steeds geen idee. Het effect dat je kunt hebben.

De kat die Prim kreeg haat me, denk ik deels omdat ik hem probeerde te verdrinken.

Mijn moeder zegt dat genezers geboren worden, niet gemaakt.

Het spijt me zo, ' fluister ik. Ik leun naar voren en kus hem. Zijn wimpers fladderen en hij kijkt me aan door een waas van opiaten. "Hé, Kattenkruid."Hé, Gale", zeg ik. "Ik dacht dat je nu weg zou zijn", zegt hij. Mijn keuzes zijn simpel. Ik kan sterven als een steengroeve in het bos of ik kan hier sterven naast Gale. "Ik ga nergens heen. Ik ga hier blijven en allerlei problemen veroorzaken."Ik ook", zegt Gale. Hij slaagt er net in om te glimlachen voordat de drugs hem weer onder water trekken.

Ze nemen mijn toekomst al af! Ze kunnen niet de dingen hebben die voor mij belangrijk waren in het verleden!

Vergeet niet, we zijn dolverliefd, dus het is goed om me te kussen wanneer je maar wilt.

Elke keer als ik wakker word,denk ik dat dit eindelijk voorbij is, maar dat is het niet.

En dan geeft hij me een glimlach die zo echt lief lijkt met precies de juiste aanraking van verlegenheid dat onverwachte warmte door me heen stroomt.

Aardige mensen hebben een manier om zich een weg te banen in mij en daar te wortelen.

Nog één keer? Voor het publiek?"zegt hij. Zijn stem is niet boos. Het is hol, wat erger is. De jongen met het brood glipt al van me weg. Ik grijp zijn hand, houd me stevig vast, bereid me voor op de camera ' s en vrees het moment dat ik eindelijk moet loslaten.

Je probeert me nog steeds te beschermen. Echt of niet echt", fluistert hij. 'Echt,' antwoord ik. Want dat is wat jij en ik doen, elkaar beschermen.

We kunnen het doen, Weet je."Wat?"Verlaat het district. Vandoor. Wonen in het bos. Jij en ik, we kunnen het redden.

Ik zal ze vertellen hoe ik het overleef. Ik zal ze vertellen dat het op slechte ochtenden onmogelijk is om plezier te hebben in dingen omdat ik bang ben dat het weggenomen kan worden. Dat is wanneer ik een lijst maak in mijn hoofd van elke daad van goedheid die ik iemand heb zien doen. Het is net een spel. Repetitief. Zelfs een beetje vervelend na meer dan twintig jaar. Maar er zijn veel ergere spelletjes te spelen.

Nou, ik wist dat die geit een kleine goudmijn zou zijn, " zeg ik. Ja, natuurlijk bedoelde ik dat, niet de blijvende vreugde die je je zus gaf waar je zo veel van houdt dat je haar plaats innam in de oogst," zegt Peeta droog.

En daar ben ik, blozend en verward, mooi gemaakt door Cinna 's handen, wenselijk door Peeta' s bekentenis, tragisch door omstandigheden, en door alle rekeningen, onvergetelijk.

Het komt me voor dat Cinna ' s kalme en normale gedrag een complete gek maskeert.

Hij werd mijn vertrouweling, iemand met wie Ik gedachten kon delen die ik nooit kon delen. voice...In ruil, hij vertrouwde mij met de zijne.

Domme mensen zijn gevaarlijk.

Je hebt een... Opmerkelijk geheugen."Ik herinner me alles van jou. Jij was degene die niet oplet.

Dit is de eerste kus waar we ons allebei volledig van bewust zijn. Geen van ons gehinderd door ziekte of pijn of gewoon onbewust. Onze lippen branden niet van koorts of ijzige kou. Dit is de eerste kus waar ik echt voel roeren in mijn borst. Warm en nieuwsgierig. Dit is de eerste kus die ervoor zorgt dat ik er nog een wil.

ik ga nergens heen. Ik ga hier blijven en allerlei problemen veroorzaken.

Hoop is het enige dat sterker is dan angst. Een beetje hoop is effectief, veel hoop is gevaarlijk.

Het stuurt een heel duidelijke boodschap: "rotzooi met ons en we zullen iets ergers doen dan je doden. We vermoorden je kinderen.

Fijn. Iemand anders kan zorgen dat die stomme geit zwanger wordt.

Richt hoger in het geval je tekort schiet.

Dus die dag, tijdens de muziekvergadering, vroeg de leraar wie het dallied kende. Je hand schoot recht in de lucht. Ze liet je op een kruk staan en liet je het voor ons zingen. En ik zweer dat elke vogel buiten de ramen stil werd...en net toen je liedje eindigde, wist ik - net als je moeder - dat ik er geweest was.

Ik realiseer me dat er maar één persoon onherstelbaar beschadigd raakt als Peeta sterft. Ik.

Je laat me hier niet alleen, zeg ik. Want als hij sterft, ga ik nooit meer naar huis, niet echt. Ik zal de rest van mijn leven in deze arena doorbrengen, proberen om mijn weg naar buiten te denken.

Omdat er iets mis is met een wezen dat het leven van zijn kinderen opoffert om zijn meningsverschillen op te lossen. Je kunt het draaien zoals je wilt... Maar wie heeft er uiteindelijk baat bij? Niemand. De waarheid is dat het niemand ten goede komt om te leven in een wereld waar deze dingen gebeuren.

Ze willen je doden, kussen of jezelf zijn.