-
Er is een hysterisch, vermoeid gevoel voor humor dat komt na het werken 14 uur per dag, zes dagen per week. Ik hou van die dingen omdat ze de druk van de constante stress wegnemen.
-
Ik speel graag gebrekkige personages, mensen die niet perfect zijn.
-
In deze industrie doden de nieuwe eigenaren liever alles waar ze niet verantwoordelijk voor zijn.
-
Dit is allemaal nieuw voor mij, deze heruitgaven. Ik weet niet hoe dat gaat. Ik weet niet of het mensen zijn die het oorspronkelijk hebben gezien of jonge mensen.
-
Ik denk niet dat een regisseur kinderen zou moeten hebben. Ik denk niet eens dat het goed is voor je fysieke gezondheid. Zelfs jongens in de dertig zien er uitgeput uit omdat regisseurs nooit genoeg slaap krijgen. Wat ik doe is stressvol genoeg
-
Ik ben waarschijnlijk 80 procent van de tijd tevreden met mijn carrière
-
Ik heb ongeveer zes komedies gemaakt. Vreemd genoeg kwam het script van een van de jongens in Platoon.
-
Voor mensen buiten, denken ze, Goh, dat is geweldig. Je mag hier en daar gaan. De andere kant daarvan is onze uitdrukking, dit is locatie, geen vakantie
-
Ik sprak met een oude acteur, en hij had een hoop verhalen over de Rough Riders.
-
Het meeste van wat nu gemaakt wordt, lach je een weg door, Ga naar huis en vergeet dat je het hebt gezien
-
Debra Winger laat niets interfereren met haar prestaties, dat is de manier waarop het zou moeten zijn
-
Neem personages die Nicholson of De Niro spelen: ze zijn niet altijd stoer
-
Ik voel me meer op mijn gemak om films te maken met groepen jongens. Het is een stuk makkelijker voor mij. Er is een verschil met vrouwen: Je kunt ze niet elke avond mee uit eten nemen en gek worden
-
Tegenwoordig kun je vijf jaar lang een TV-serie maken en ineens de baas zijn. Features draaien niet eens lang meer in bioscopen voordat ze rechtstreeks naar televisie gaan
-
Je kunt niet denken dat je een schurk speelt, of je eindigt met een cartoon. Je moet aan hem denken als een persoon en een held.
-
Rond het midden van het leven wordt iedereen een beetje gek.
-
We hadden een trainingskamp voor een week, en we gebruikten de echte militaire oefeningen van die periode. We hoefden niet veel na werktijd te trainen, want de hele dag heuvels op en neer gaan was een goede training op zich.
-
Ik heb een script geschreven. Ik vond het eigenlijk leuker om het te schrijven dan om te acteren. Het gaat over de Ierse Opstand van 1920, een fascinerende periode en plaats voor mij.
-
Soms denk ik dat ik voorspelbaar ben voor mezelf en andere keren... je vraagt je altijd af, Is dit echt wat ik wilde doen? Heb ik een fout gemaakt? Moet ik iets anders doen?
-
Ik geef er niet om een ster te zijn. Ik kan een ondersteunende rol spelen; Ik hoef geen hoofdrol te spelen
-
De Big Chill is een van die dingen waar iedereen zich mee kan identificeren. Tussen acht personages kunnen ze iemand kiezen die een beetje op hen lijkt.
-
Zelfs mijn agenten zeggen dat we niet meer weten wat dit is.
-
Je beseft hoe lang je weg bent als je thuiskomt en begint uit gewoonte 8 te bellen, zodat je toegang hebt tot lokale gesprekken.
-
Ik had al veel onderzoek gedaan voor Rough Riders, notebooks en oude foto ' s bewaard. Sommige boeken waren Antiek voor die periode, met de omslagen die eraf vielen.
-
Mijn moeder, zus en ik keken door de ramen terwijl mijn vader gokte
-
Rough Riders duurde 13 weken om te schieten, plus een week training. Dezelfde man die ons trainde, trainde de cast in Platoon. Behalve, in plaats van radio ' s, gebruikten we trompetten om te signaleren.
-
Ik herinner me dat ik Bill ooit in New York heb zien kwetsen. Ik sprak hem aan de telefoon rond 1988 en dat is het ongeveer. Ik was aan het filmen in New York en iemand zei dat Glenn Close langs de set kwam.
-
Als ik geen acteur was, zou ik geschiedenisprofessor zijn.
-
Terwijl ik deze toneelstukken in het begin deed, werd ik niet betaald. Ik zag het meer als een hobby. Toen besefte ik hoe serieus veel van deze mensen namen wat ze deden.
-
Ik was een beetje in de war. Ik dacht, als ik word opgeroepen, ga ik. Iedereen was er erg bezorgd over. Ik had vrienden die gingen. Sommigen die terugkwamen en anderen die niet terugkwamen
-
Ik was zo uitgeput na vijf jaar vechten voor het project, het filmen was als de Bataan Death March
-
Ik heb familieverplichtingen en zo. Ik krijg mijn kinderen zes weken in de zomer, wat een echte intense periode is. Ik ben elke minuut van de dag bij ze.
-
Ik wist niet hoe ik me moest voorbereiden op de rol van iemand die zich niet kan herinneren wie hij is. De frustratie hoek is geschreven in, maar er is ook deze ongelooflijke passieve staat
-
Ik kwam aan de achterkant van de oude school van Hollywood.
-
Elke andere film is een van die actie dingen. Ik bedoel, 'verloren in de ruimte'? Een stel goede acteurs die rondrennen om speciale effecten te schieten op een soundstage? Ik nam mijn kinderen mee om dat te zien en voelde me alsof ik op een zuurreis was.
