Paul Weller beroemde citaten

Iedereen wordt gefrustreerd en agressief, en ik zou liever mijn agressie uit te voeren op een gitaar dan op een persoon.

Ik denk dat iedereen af en toe een vertrouwenscrisis doormaakt. Je moet soms aan jezelf twijfelen. Het is de weg vooruit.

The Jam was een goede band, maar ik vind dat The Style Council beter was. Veel mensen die ik ken zullen het niet met me eens zijn. Sommige dingen die we met de Stijlraad hebben gedaan, zijn verkeerd geïnterpreteerd of over hun hoofd gegaan.

Ik kijk altijd uit naar wat ik nu doe en wat er voor me ligt.

Ik speel nog steeds graag muziek. Het was alles wat ik ooit wilde doen, en ik kreeg de kans om het te doen.

Jongeren kunnen op elk moment van de dag of nacht naar muziek luisteren. Dat is geweldig, maar ik denk dat het ook een beetje devalueert. Ze voelen niet de behoefte om het te bezitten. Ze voelen zeker niet de behoefte om ervoor te betalen. Ik moest weken sparen om een album te kopen toen ik een kind was, en dat maakte het nog leuker voor mij toen ik dat ding eindelijk in mijn hand kreeg.

Muzikant zijn is een nobel beroep.

Je kunt op elk moment van de dag of nacht naar muziek luisteren. Dat is geweldig, maar ik denk dat het ook een beetje devalueert.

Ik wil zoveel mogelijk muziek horen voordat ik this mortal coil verlaat maar het is onmogelijk om het allemaal te horen omdat er zoveel van is.

Ik verveel me snel. Ik neem mijn hoed af voor bands die al lang bestaan en nog steeds hetzelfde doen, omdat het moeilijk is om een band tientallen jaren bij elkaar te houden. Maar dat kon ik niet doen. Ik kon niet elke avond dezelfde liedjes spelen of gewoon mijn vroegere glorie ruilen, omdat het me als persoon niet zou interesseren.

Ik denk dat politici zo ver uit de pas lopen met wat mensen echt willen.

The Beatles hebben de wereld veranderd. Ze hebben Zeker Mijn wereld veranderd, en vele, vele andere individuen ook.

Er is meer om mensen af te leiden, is het niet? Als kind was er muziek, voetbal en kleding. En dat was het eigenlijk. Deze drie dingen definiëren jou als persoon.

Als kind heb ik altijd geleerd dat als er iets is dat je wilt in het leven, je er naartoe moet werken. Ik denk dat dat bij me bleef, echt.

Het hele gedoe met oosterse muziek en instrumenten, ik hou van al dat spul.

Er zijn muziekgebieden waar ik nog nooit eerder ben geweest, dus dat is altijd leuk om te hebben in het leven. Dat er andere gebieden zijn waar je nog niet bent geweest. Je hebt niet alle grond bedekt en er is nog veel meer onbekend terrein om te bestrijken.

Als je muziek maakt, moet je andere mensen erop willen aanzetten, of je nu Nummer één bent in de hitlijsten of nummer 60.

Ik denk dat je jezelf eerst en vooral moet bevredigen.

Als je in de muziek zit, zit je in de muziek, en als je in de muziek zit wil je gewoon platen blijven maken en spelen. Daar gaat het toch om? Tenminste, daar dacht ik altijd over.

Ik wilde een plaat maken die klonk als een continu stuk.

Waarom niet naar de pub? Een man kwam ooit naar me toe op een optreden en vroeg me of ik MySpace had. Ik zei: 'Dit is mijn ruimte, en je valt het binnen.'

Ik heb nooit de Rolling Stones willen zijn. Zegen hun harten, maar Ik wil niet per se hetzelfde oude ding blijven doen voor de komende 10, 20 jaar... Ik kon zien hoe gemakkelijk het is om in die sleur te komen, de hele touring mindset.

Ik voel me niet oud of jong, ik ben

Als ik dood ben, wil ik een oeuvre achterlaten, zoals schrijvers of grote schilders dat doen.

Ik denk niet na over wat ik niet kan doen of wat ik niet zou moeten doen. Ik denk gewoon dat er eindeloze mogelijkheden zijn op muzikaal gebied.

Het eerste wat ik kocht dat echt stijlvol was, was in 1969 toen ik elf was. Ik heb gespaard voor een zwart, grijs en wit tie-dye opa vest. Het was te groot-ze waren niet voor kinderen van mijn leeftijd-en hing me af, maar ik vond het geweldig.

Ik draag soms een spijkerbroek en een T-shirt. Ik hou gewoon van kleding - sinds de eerste keer dat ik me kan herinneren, zoals toen ik tien of elf was; ik was gewoon geobsedeerd door muziek en kleding. Net als veel mensen in Engeland van mijn generatie.

Komend uit een klein voorstedelijk stadje, was ik geen hip stadskind. Ik was eigenlijk het tegenovergestelde. Liedjes als' Saturday 's Kids' klonken een bel voor kinderen in het hele land. Dat liedje ging over de kinderen waarmee ik opgroeide.

Je kunt niet leven met een leugen. Je moet je hart volgen.

Toen ik bij The Beatles kwam, was ik pas zes of zeven, maar oud genoeg om het op te merken. Vroeger hadden we een oud radiogram dat, Voor lezers van een bepaalde leeftijd, als een groot kastje was met een platenspeler erin.

Ik heb zoveel geluk, Ik ben gewoon heel dankbaar voor wat ik om me heen heb - kinderen en mijn vrouw en al het andere.

Als je in een bepaalde band zit, ben je in de manier waarop ze zich kleden.

Ik ben niet zo gek op rap, om eerlijk te zijn. Ik snap het gewoon niet. Het zijn boze mensen die schreeuwen. Ik hou van liedjes, melodieën, mensen die zingen.

Studeren was nooit een optie. Ik was gepassioneerd door muziek, maar hoeveel talent ik eigenlijk had, was een andere zaak.

Ik zou liedjes over politiek kunnen schrijven, maar ik ben me ervan bewust dat ik geen liedjes schrijf die hetzelfde klinken als die ik 30 jaar geleden schreef.

Ik wil niet echt over politiek praten, Ik ben niet slim genoeg.

Ik vind het echt leuk om Amerika te spelen. Ik hou van het publiek daar. Het is de thuisbasis van veel muziek waarmee ik ben opgegroeid.

Ik geloofde volledig in de Stijlraad. Ik meende elk woord en voelde elke daad.

Ik word bestempeld als slechts over één ding, maar er zijn veel lagen aan wat ik doe.

Mensen zeggen dat als je nog steeds boos bent op 52, je geen boze jonge man bent, maar een chagrijnige oude git.

Het leven is een drankje en je wordt dronken als je jong bent.

Er zijn records waar ik heel, heel blij mee ben geweest die geen contact hebben met mensen. Maar ik voelde me goed over hen.

Als we er maar twee minuten doorheen komen, is het een begin!

Eerlijk gezegd Weet ik niet wat een liedje kan veranderen.

Toen ik in 1981 in een flatje in Pimlico woonde, schreef ik in de gang. Toen je binnenkwam, was er een klein soort pauze, nauwelijks een gang, echt, en ik zat daar liedjes te schrijven met mijn gitaar.

Ik ben nog steeds een mod, Ik zal altijd een mod zijn, je kunt me begraven als een mod.

Ik denk dat mensen gewoon echt teleurgesteld zijn, ook teleurgesteld in Blair, die net als Bush ' schoothondje is. Ik denk dat iedereen gewoon gedesillusioneerd is met de politiek in ons land, en het moet hetzelfde zijn in jouw land.

Ik denk dat ik veel serieuzer was in de jaren '70 en' 80.

Ik vind het prima om als gitarist te worden beschouwd, en als ik daar erkenning of respect voor kan krijgen, is dat een vrij goede zaak voor mij.

Ik sta heel, heel open om met verschillende mensen te experimenteren en verschillende methoden te vinden om muziek te schrijven en te maken.