Mike Figgis beroemde citaten

Er gaat niets boven het idee om spectaculair te falen om een filmmaker te prikkelen

De wereld is een oneindig fascinerende, tragische en humoristische plek.

Ik maakte mijn eerste film op 16mm. toen begon ik met 35mm. toen begon ik te werken in Hollywood. En ik begon echt te begrijpen hoe films gemaakt werden door professionals. Ik moet zeggen dat ik niet erg onder de indruk was.

Uiteraard probeer ik de films te laten werken voor een publiek. Dat is het belangrijkste punt van het maken van een film, en achteraf gezien kan men zien dat bepaalde films, laten we zeggen Leaving Las Vegas, hun eigen succes hebben aangetoond.

Ik speel piano en trompet. Ik studeerde klassieke gitaar.

Toen raakte ik geïnteresseerd in drama, en bijna per ongeluk, dreef ik naar film.

Toen ik het proces met de acteurs besprak, maakte ik hen duidelijk dat ze konden improviseren, maar dat de totale som van hun improvisatie nodig was om bepaalde plotpunten en schematisch materiaal te geven.

De kracht van geluid om een publiek in een bepaalde psychologische staat te brengen is enorm ondergewaardeerd. En hoe meer je weet over muziek en harmonie, hoe meer je daarmee kunt doen.

Het is moeilijk om met zeer rijke acteurs te werken, omdat ze onvermijdelijk een beetje verwend worden en de managers en agenten de neiging hebben om dingen meer te controleren dan gezond is.

In zekere zin is de geschiedenis van de ontwikkeling van jazz een kleine spiegel van de ontwikkeling van klassieke muziek door de eeuwen heen. Nu is jazz een levende vorm van originele muziek, terwijl klassieke muziek het einde van zijn cyclus heeft bereikt in termen van het verkennen van zijn vorm.

Als ik de muziek maak, laat ik de muzikanten luisteren naar wat er in de film gebeurt. Op die manier behandelen ze de dialoog alsof het een zanger is.

Ik heb kleine muzikale sketches vastgehouden waarvan ik dacht dat ze nuttig konden zijn, en hoe meer tijd Ik besteed aan het maken ervan voor elke film, hoe meer ik moet tekenen.

Een van de dingen die ik leuk vind aan cinema is het bereik.

Ik heb niets gedaan waar ik me voor schaam of waarvan ik dacht dat het slecht was.

Ik ben een grote fan van wereldcinema, omdat elk land cinema op een zeer individuele manier gebruikt.

Ik begon film te gebruiken als onderdeel van live theatervoorstellingen - wat vroeger performance - kunst werd genoemd-en ik raakte geïntrigeerd door film.

Er is een verdriet in de menselijke conditie waar ik denk dat muziek goed voor is. Het geeft een contrapunt aan de visuele schoonheid, en voegt diepte toe aan foto ' s die ze niet zouden hebben als de muziek er niet was.

Ik zou zeker zeggen dat films als Time Code en The Loss of Sexual Innocence veel meer lonend waren voor mij in termen van het kunnen vooruitgaan als filmmaker.

Ik heb mijn leven lang mensen horen proberen zich te verontschuldigen voor muziek.

De functie van camerabeweging is om het vertellen van verhalen te helpen. Meer is het niet. Het kan er niet alleen zijn om zichzelf te demonstreren.

Maar ik heb niet zo ' n sterk verlangen om weg te komen van filmmaken.

Ik werk graag met mijn camera alsof het een muziekinstrument is.

Ik had geen plannen om regisseur te worden.

Ik ben geïntrigeerd genoeg om door te willen gaan, en ook om te proberen en samen te werken met bedrijven zoals Sony aan het aanpassen van de camera ' s en ze gebruiksvriendelijker en efficiënter te maken.

Elke film is anders. De tijdcode was erg snel - een kwestie van maanden. Miss Julie staat al zeven of acht jaar op mijn plank als script. Maar toen was het schietproces erg snel-16 dagen.

Films nemen zoveel tijd in beslag, en met theater moet je een periode plannen waarin je vrij kunt zijn.

Ik heb misschien een gitaar of een piano op de set om iets voor de acteurs te spelen.

Je zorgt ervoor dat er een structuur is die interessant is voor hen om bovenop te spelen, doe dan temp-versies en probeer het op de film. Tegen de tijd dat de spelers naar de opnamesessie komen, heb ik gevonden wat werkt. Dus ik verspil hun tijd niet.