John Yoo beroemde citaten

De Verenigde Staten willen natuurlijk de hoogste gedragsnormen volgen ten aanzien van vijandelijke strijders die de oorlogsregels volgen. Het moet en zal de conventies van Genève nauwgezet volgen wanneer het vecht tegen de strijdkrachten van andere landen die de conventies van Genève hebben ondertekend of hun principes volgen.

Al Qaeda werkt door verrassingsaanvallen op burgerdoelen te lanceren met als doel massale slachtoffers te maken. Onze enige manier om toekomstige aanvallen te voorkomen, die massavernietigingswapens kunnen gebruiken, is door informatie te verkrijgen die preventieve actie mogelijk maakt.

Mensenrechtenverdedigers beweren bijvoorbeeld dat de mishandeling van Iraakse gevangenen een onderdeel is van het besluit van President Bush in 2002 om al Qaeda-en Taliban-strijders de wettelijke status van krijgsgevangenen onder de conventies van Genève te ontzeggen.

Als het Hof zijn bereik tot de basis zou uitbreiden, konden rechters beginnen met het beheren van de omstandigheden van opsluiting, ondervragingsmethoden en het gebruik van informatie.

Het is ook de moeite waard om te vragen of de strikte beperkingen van Genève zinvol zijn in een oorlog tegen terroristen.

Niettemin maakt Artikel 5 duidelijk dat als een Iraakse burger die geen lid is van de strijdkrachten, aanvallen op coalitietroepen heeft gepleegd, het Verdrag van Genève het gebruik van meer dwangmatige ondervragingsbenaderingen toestaat om toekomstige aanvallen te voorkomen.

Zodra de aanvallen plaatsvinden, zoals we op september hebben geleerd. 11, Het is te laat. Het heeft weinig zin om onszelf een belangrijk en legaal middel te ontnemen om terroristische aanslagen op te sporen en te voorkomen terwijl we nog midden in een gevecht tot de dood met al Qaeda zitten.

Het straffen van misbruik in Irak mag de VS niet terugbrengen naar Sept. 10, 2001, in de manier waarop het al Qaeda bestrijdt, terwijl Osama bin Laden en zijn topluitenanten op vrije voeten blijven en aanvallen blijven plannen.

Hoewel Taliban-strijders aanvankelijk aanspraak hadden op bescherming op grond van de Verdragen, verloren ze de status van krijgsgevangene door niet te voldoen aan de gedragsnormen voor legale strijders: het dragen van uniformen, een verantwoordelijke commandostructuur en het gehoorzamen van de oorlogswetten.

Volgens het Verdrag van Genève moet een krijgsgevangene bijvoorbeeld alleen naam, rang en serienummer verstrekken en kan hij geen voordelen ontvangen voor samenwerking.

Het toepassen van verschillende normen op Al Qaeda verlaat Genève niet, maar erkent alleen dat de VS geconfronteerd wordt met een staatloze vijand die nooit door de conventies wordt overwogen.

Dit is niet om marteling te vergoelijken, wat nog steeds verboden is door het Martelverdrag en het federale strafrecht.

Zonder grondgebied heeft het niet eens de middelen om detentiefaciliteiten voor gevangenen te bieden, zelfs als het geïnteresseerd was in het vasthouden van gevangen krijgsgevangenen.

In het licht van het Abu Ghraib-gevangenisschandaal beweren critici dat misbruik van Iraakse gevangenen wordt veroorzaakt door een klimaat van minachting voor de oorlogswetten.

Het heeft nooit aangetoond dat het een humane behandeling wil bieden aan gevangen Amerikanen. De moorden op Nicholas Berg en Daniel Pearl verklaren de intenties van al Qaeda om zelfs onschuldige burgergevangenen te doden.

De poging om de grenzen tussen Guantanamo en Abu Ghraib te vervagen weerspiegelt een diep misverstand over de verschillende juridische regimes die van toepassing zijn op Irak en de oorlog tegen al Qaeda.

Het is belangrijk om de verschillen tussen de oorlog in Irak en de oorlog tegen het terrorisme te erkennen. De behandeling van de gevangenen in Abu Ghraib wordt geregeld door de conventies van Genève, die zowel door de VS als door Irak zijn ondertekend.

Het eerste amendement kan ook ondergeschikt zijn aan de dwingende noodzaak om met succes oorlog te voeren.

Amerikaanse soldaten moesten gevangenen aan de binnenkant bewaken terwijl ze van buitenaf mortieren en wapens kregen. Guantanamo is ver van elk slagveld, waardoor het veel veiliger is.

President Bush en zijn commandanten kondigden vroeg in het conflict aan dat de conventies van toepassing waren.

De definitie van het Congres van marteling in die wetten - het toebrengen van ernstige mentale of fysieke pijn - laat ruimte voor ondervragingsmethoden die verder gaan dan beleefd gesprek.

We kunnen raden dat het onaanvaardbare gedrag van de soldaten in Abu Ghraib deels het gevolg was van de gevaarlijke toestand op het terrein in een oorlogstheater.