Jose Mujica beroemde citaten

Sommige mensen houden van geld en gaan in de politiek. Als ze zoveel van geld houden, moeten ze in de handel, industrie of doen wat ze willen - het is geen zonde. Maar politiek is om het volk te dienen.

Mijn definitie van arm zijn degenen die te veel nodig hebben. Want degenen die te veel nodig hebben, zijn nooit tevreden.

Ik kan goed leven met wat ik heb.Ik word de armste president genoemd, maar ik voel me niet arm. Arme mensen zijn degenen die alleen werken om te proberen een dure levensstijl te behouden, en altijd meer en meer willen,

Een president is een hoge ambtenaar die wordt gekozen om een functie uit te voeren. Hij is geen koning, geen god. Hij is niet de heksendokter van een stam die alles weet. Hij is ambtenaar. Ik denk dat de ideale manier van leven is om te leven zoals de overgrote meerderheid van de mensen die we proberen te dienen en te vertegenwoordigen.

Mijn doel is om iets minder onrecht in Uruguay te bereiken, de meest kwetsbaren te helpen en een politieke manier van denken achter te laten, een manier van kijken naar de toekomst die zal worden doorgegeven en gebruikt om vooruit te komen. Er is niets op korte termijn, geen overwinning om de hoek. Ik zal het paradijs niet bereiken of iets dergelijks. Wat ik wil is vechten voor het algemeen welzijn om vooruitgang te boeken. Het leven glijdt voorbij. De manier om het te verlengen is voor anderen om je werk voort te zetten.

Ik heb een manier van leven die ik niet verander alleen omdat ik een president ben. Ik verdien meer dan ik nodig heb, ook al is het niet genoeg voor anderen. Voor mij is het geen offer, het is een plicht.

Ik ben niet de armste president. De armste is degene die veel nodig heeft om te leven. Mijn levensstijl is een gevolg van mijn wonden. Ik ben de zoon van mijn geschiedenis. Er zijn jaren geweest dat ik blij zou zijn geweest om alleen maar een matras te hebben.

Erger nog, drugs is drugshandel. Veel erger. Drugs zijn een ziekte, en ik denk niet dat er goede medicijnen zijn of dat * * * * * goed is. Sigaretten ook niet. Geen verslaving is goed. Ik voeg alcohol toe. De enige goede verslaving is liefde. Vergeet al het andere.

Bedrijven willen gewoon hun winst verhogen; het is aan de overheid om ervoor te zorgen dat ze genoeg van die winst verdelen, zodat werknemers het geld hebben om de goederen die ze produceren te kopen. Het is geen mysterie - hoe minder armoede, hoe meer handel. De belangrijkste investering die we kunnen doen, is in human resources.

Zodra politici de ladder opklimmen, worden ze plotseling koningen. Ik weet niet hoe het werkt, maar wat ik wel weet is dat republieken naar de wereld kwamen om ervoor te zorgen dat niemand meer is dan wie dan ook. De praal van het kantoor is als iets dat overblijft uit een feodaal verleden: "je hebt een paleis nodig, een rode loper, veel mensen achter je die zeggen: 'ja, meneer. Ik vind dat allemaal verschrikkelijk."

Ik heb een paar bronnen gezien die vreselijke winters werden. Wij mensen zijn gezelschapszuchtig. We kunnen niet alleen wonen. Om ons leven mogelijk te maken, zijn we afhankelijk van de samenleving. Het is één ding om een regering omver te werpen of de straten te blokkeren. Maar het is een heel andere zaak om een betere samenleving te creëren en op te bouwen, een samenleving die organisatie, discipline en langdurig werk nodig heeft. Laten we die twee niet door elkaar halen. Ik wil het duidelijk maken: Ik voel me sympathiek met die jeugdige energie, maar ik denk dat het nergens naartoe gaat als het niet volwassener wordt.

Hulp betekent niet ingrijpen. Ik zal me er niet mee bemoeien als ik niet uitgenodigd word om dat te doen. Maar als ik kan dienen als tussenpersoon met mijn ervaring, zal ik de oproep van de regering steunen voor dialoog met de rebellen die ook hun problemen hebben, die ook hun angsten hebben. Ik denk dat alle Latijns-Amerikanen moeten helpen.

Van verre lijkt het een oorlog zonder oplossing en een lang offer voor het hele land. Dus als er een president verschijnt die een pad naar vrede probeert te openen, denk ik dat dat steun verdient, want er is veel pijn, en als ze proberen om rekeningen te vereffenen, zal de oorlog nooit eindigen. Maar er is een kans. Ik zou me egoïstisch voelen als ik op geen enkele manier zou helpen.

Ik denk dat de ideale manier van leven is om te leven zoals de overgrote meerderheid van de mensen die we proberen te dienen en te vertegenwoordigen.

Maar we denken als mensen en landen, niet als soort.

Ik ben niet de armste president. De armste is degene die veel nodig heeft om te leven,

Dit is een kwestie van vrijheid. Als je niet veel bezittingen hebt, hoef je niet je hele leven als slaaf te werken om ze te onderhouden, en daarom heb je meer tijd voor jezelf,

Als ik mensen zou vragen om te leven zoals ik leef, zouden ze me vermoorden.,

Heeft deze planeet genoeg hulpbronnen zodat zeven of acht miljard hetzelfde niveau van consumptie en afval kunnen hebben als vandaag de dag in rijke samenlevingen wordt gezien? Het is dit niveau van hyperconsumptie dat onze planeet schaadt.

Ik lijk misschien een excentrieke oude man... Maar dit is een vrije keuze.

Wat triest is, is dat een 80-jarige opa de open-minded moet zijn. Oude mensen zijn niet oud vanwege hun leeftijd, maar vanwege wat er in hun hoofd zit. Ze zijn geschokt, maar ze zijn niet geschokt door wat er op straat gebeurt?

We hebben de oude immateriële goden geofferd en nu bezetten we de tempel van de Marktgod. Hij organiseert onze economie, onze politiek, onze gewoonten, ons leven, en geeft ons zelfs tarieven en creditcards en geeft ons de schijn van geluk.

Leven in overeenstemming met hoe men denkt. Wees jezelf en probeer je criteria niet op te leggen aan de rest. Ik verwacht niet dat anderen leven zoals ik. Ik wil de Vrijheid van mensen respecteren, maar ik verdedig mijn vrijheid. En dat komt met de moed om te zeggen wat je denkt, zelfs als anderen die opvattingen soms niet delen.

Het lijkt erop dat we alleen zijn geboren om te consumeren en te consumeren, en wanneer we niet langer kunnen consumeren, hebben we een gevoel van frustratie, en lijden we aan armoede, en worden we automatisch gemarginaliseerd.

We kunnen nu bijna alles recyclen. Als we binnen onze mogelijkheden zouden leven, door voorzichtig te zijn, zouden de 7 miljard mensen in de wereld alles kunnen hebben wat ze nodig hebben. De wereldpolitiek moet in die richting gaan. Maar we denken als mensen en landen, niet als soort.

We hebben een heel eenvoudig principe toegepast: Herken de feiten. Abortus is zo oud als de wereld. Het homohuwelijk is ouder dan de wereld. We hadden Julius Caesar, Alexander De grote, alsjeblieft. Om te zeggen dat het modern is, kom op, het is ouder dan wij zijn. Het is een objectieve realiteit dat het bestaat. Voor ons zou het niet legaliseren ervan betekenen dat we mensen onnodig martelen.

Zo is het altijd geweest met veranderingen. In 1913 werd echtscheiding een recht voor vrouwen in Uruguay. Weet je wat ze toen zeiden? Dat families zouden ontbinden. Dat het het einde was van goede manieren en maatschappij. Er is altijd een conservatieve en traditionele mening geweest die bang is voor verandering. Toen ik jong was en ging dansen op ballen, moesten we pakken en stropdassen dragen. Anders lieten ze ons niet binnen. Ik denk niet dat iemand zich verkleedt voor dansfeesten tegenwoordig.