David Benioff beroemde citaten

Ik ben altijd jaloers geweest op mensen die makkelijk slapen. Hun hersenen moeten schoner zijn, de vloerplanken van de schedel goed geveegd, alle kleine monsters opgesloten in een stoomboot kofferbak aan de voet van het bed.

De eeuwige uitdaging voor scenarioschrijvers adapters is uitzoeken hoe iets werkt op het scherm, terwijl zoveel van wat het werkte in het boek de gedachten van het personage waren, en duidelijk voiceover willen vermijden.

Er zijn een paar momenten in je leven waarop je echt en volledig gelukkig bent, en je herinnert je eraan om dank te betuigen. Zelfs als het gebeurt dat je nostalgisch bent voor het moment, je stopt het weg in je plakboek.

Om een fatsoenlijk gevecht te schieten, moet je alle verschillende hoeken bestrijken, en het eindigt met het eten van veel dagen.

Talent moet een fanatieke meesteres zijn. Ze is mooi; als je bij haar bent, kijken mensen naar je, ze merken het op. Maar ze klopt op je deur op vreemde uren, en ze verdwijnt voor lange tijd, en ze heeft geen geduld voor de rest van je bestaan; je vrouw, je kinderen, je vrienden. Ze is de spannendste avond van je week, maar op een dag zal ze je voorgoed verlaten. Op een avond, nadat ze al jaren weg is, zie je haar op de arm van een jongere man, en ze zal doen alsof ze je niet herkent.

Er is nog nooit een fantasiefilm geweest over de epische strijd tussen goed en kwaad die eindigde met het winnen van het kwaad.

Waarheid is misschien vreemder dan fictie, maar het heeft een betere redacteur nodig.

Het is eigenlijk een stuk moeilijker om te gaan zitten en van A tot Z te schrijven.maar voor mij is het tenminste de enige manier waarop ik het kan doen, op dit punt, met enig matig succes.

Ze leunde voorover en kuste me op de lippen. Zijn mond was koud, haar lippen ruw van de winterwind, en als de mystici gelijk hebben en we gedoemd zijn om ons Smerige leven tot in het oneindige te herhalen, zal ik tenminste altijd terugkeren naar die kus

Is dat ons plan? We gaan vijftig kilometer lopen, vlak langs de Duitsers, naar een pluimvee collectief dat misschien niet is afgebrand, een dozijn eieren pakken en naar huis komen?"Nou, alles zou belachelijk klinken als het in die toon werd gezegd."Toon van....Ik stel je een vraag!

Je bent een schrijver. Verzin het maar.

Ik sliep half, maar glimlachte. Ondanks al zijn irritante kwaliteiten, kon ik niet anders dan een man leuk vinden die een fictief personage met zo ' n passie verachtte.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, maakt de ervaring van terreur je niet dapperder. Misschien is het echter gemakkelijker om je angst te verbergen als je de hele tijd bang bent.

Ik was als een goed getrainde pianist die weet welke noot hij moet slaan, maar de muziek niet zijn eigen kan maken.

Ik heb nooit mensen begrepen die zeiden dat hun grootste angst spreken in het openbaar was, of spinnen, of een van de andere kleine verschrikkingen. Hoe kun je meer vrezen dan de dood? Al het andere bood momenten van ontsnapping: een verlamde man kon nog steeds Dickens lezen; een man in de greep van dementie kon flitsen van de must absurde schoonheid hebben.

Dat is de manier waarop we besloten om te praten, vrij en gemakkelijk, twee jonge mannen bespreken een bokswedstrijd. Dat was de enige manier om te praten. Je kon niet te veel waarheid in je gesprek laten sijpelen, je kon niet met je mond toegeven wat je ogen hadden gezien. Als je de deur zelfs maar een centimeter opende, zou je de rot buiten ruiken en het geschreeuw horen. Je hebt de deur niet geopend. Je hield je gedachten op de taken van de dag, de jacht op voedsel en water en iets om te verbranden, en je bewaarde de rest voor het einde van de oorlog.

â € ŽI werd vervloekt door het pessimisme van zowel de Russen als de Joden, twee van de somberste stammen ter wereld. Maar als er geen grootheid in mij was, had ik misschien het talent om het in anderen te herkennen, zelfs in de meest irritante anderen.

Het vuur was stil, de kleine huizen stortten zonder klachten in de vlammen in, zwermen vonken stegen naar de hemel. Op een afstand leek het mooi, en ik vond het vreemd dat krachtig geweld vaak zo aangenaam is voor het oog...

Je mag het meisje niet. Je weet niet welke kleur ogen ze heeft, Je mag haar niet.

En ik ben niet opgegroeid met de wens om regisseur te worden. Ik ben opgegroeid met de wens om schrijver te worden, dus voor mij was dat altijd het doel - om een romanschrijver te zijn, geen scenarioschrijver. En ik denk, nogmaals, als ik de romans niet had, misschien zou ik veel meer gefrustreerd zijn door nog niet te hebben geregisseerd.

Ik vind het leuk dat mijn eigen verhaal mijn verhaal blijft.

Fictie romans, dat is mijn spel.

Een bepaalde luxe als je een roman schrijft, is om de ruimte te hebben om je personages gewoon te laten grapjes maken.

Elke adaptatie vereist dat de scenarioschrijver moeilijke keuzes maakt - en in het bijzonder moeilijke bewerkingen.

Iedereen wist dat dit de aflevering was die het seizoen zou maken of breken.

Het geheim van het winnen van een vrouw is berekende verwaarlozing.

Dit was niet de manier waarop ik mijn avonturen had voorgesteld, maar de realiteit negeerde mijn wensen vanaf het begin, gaf me een lichaam dat het meest geschikt was om boeken in de bibliotheek te stapelen, injecteerde zoveel angst in mijn aderen dat ik alleen in het trappenhuis kon kruipen toen het geweld kwam. Misschien zouden mijn armen en benen op een dag dikker worden van spieren en de angst zou weglopen als vuil badwater. Ik wou dat ik geloofde dat deze dingen zouden gebeuren, maar ik deed het niet.

Ik ben nooit een patriot geweest. Mijn vader zou zoiets niet hebben toegestaan terwijl hij leefde, en zijn dood verzekerde dat zijn wens werd uitgevoerd. Piter kreeg veel meer genegenheid en loyaliteit van mij dan de natie als geheel. Maar die nacht, toen ik over de onbeploegde velden met wintertarwe rende, met de fascistische indringers achter ons en de donkere Russische bossen voor ons, voelde ik een golf van pure liefde voor mijn land. We renden naar het bos, crashen door de stengels van tarwe, onder de opkomende maan en de sterren draaien verder en verder weg, alleen onder de goddeloze hemel.

het eenzaamste geluid ter wereld is dat van andere mensen die de liefde bedrijven.

Dit is goed, het leven moet doorgaan, we vechten tegen barbaren, maar we moeten menselijk blijven.

Misschien is een held iemand die zijn eigen kwetsbaarheid niet registreert. Is het dan moed als je te dom bent om te weten dat je sterfelijk bent?

Ik denk dat, op een rare manier, de reden dat ik me aangetrokken voelde tot het schrijven van scenario ' s en de reden dat ik het echt leuk vind om het te doen, is omdat ik graag dialogen schrijf.

Ik was een grote fantasy geek toen ik opgroeide. Ik was de dungeon master in mijn D&D spel.

Ik heb nog nooit een vlieger gevlogen.

Als je eenmaal beseft dat helden sterven, wordt alles veel angstaanjagender.

Met films gaan mensen niet wachten. De deadline is een deadline. Bij het publiceren is het meer een beleefde suggestie.

Ik ben gewoon geen natuurlijke leraar.