Chris Cornell beroemde citaten

Ik ben geen tekstschrijver om uitspraken te doen. Wat ik graag doe, is schilderijen maken met teksten, kleurrijke beelden maken. Ik denk dat dat meer is wat entertainment en muziek zouden moeten zijn.

Iedereen wordt beïnvloed door iemand.

Wat denk je dat Jezus zou twitteren, ' laat hij die zonder zonde is de eerste steen werpen 'of' heeft iemand Judas gezien? Hij was hier net nog.'

Als ik een muzikale identiteit had die definieerbaar was, dan was het tijd om te schilderen of iets anders. Race auto rijden.

Ik ga er niet in en creëer een personage. Het is meer een stem die ik hoor leven in de muziek.

De woorden die je zegt komen nooit overeen met de woorden in je hoofd.

The Beatles deden wat ze wilden. Ze waren een verzameling invloeden aangepast aan liedjes die ze wilden schrijven. George Harrison was een belangrijke rol in het brengen van Indiase muziek. Paul McCartney was een grote Little Richard fan. John Lennon hield van minimalistische agressieve rock.

Ze geeft de nacht haar dromen.

Als ik een soloartiest ga worden, is dat omdat ik iets anders wil doen zonder te hoeven wachten op het schema of de hobby ' s van iemand anders of beperkt te zijn door de vooroordelen van andere mensen. Ik zou stom zijn om dat niet uit te oefenen.

Radio en TV kunnen nog steeds een band duwen, maar dingen moeten worden opgeschud. Er is Internet, maar vooral wat ik zie zijn er kleine kinderen op YouTube die muziek spelen.

Kinderen moeten altijd het gevoel hebben dat de volwassenen in deze wereld leven om hen te voeden, om voor hen te zorgen, om hen te beschermen tegen alle slechte dingen die kunnen komen.

Ik speel Texas Hold ' em op mijn Blackberry. Daar heb ik een fortuin aan vergaard. Ik heb bijna 30 miljoen dollar van het spelen. Het is onwerkelijk.

Er is iets aan het verliezen van vrienden, vooral jonge mensen, waar het niet iets is waar je overheen komt. Ik geloof niet dat er een genezingsproces is.

In de Verenigde Staten hebben trainingen de neiging zich te concentreren op het lichaamsbeeld en hoe je eruit ziet. Voor mij draait het echt allemaal om de hersenen.

Ik heb een lange carrière gehad en Ik wil een lange carrière blijven hebben. De manier om dat te doen is niet weg te gaan.

Sinds ik me kan herinneren heb ik positieve en negatieve recensies van fans gehad. En of het nu positief of negatief was, het was niet altijd gebaseerd op de realiteit of wat mijn perceptie van de muziek was. Maar te oordelen naar het live spelen van deze nieuwe nummers en mijn gevoelens op de plaat [Scream] - en het is een geweldige plaat-is er zeker een publiek voor. Ook ga ik niet echt naar clubs, dus ik weet niet welke geluiden daar worden gemaakt.

Ik ga niet echt mountainbiken per se, als een echte sport.

Ik werkte in banen die ik haatte omdat ik het geld nodig had om een gitaar te kopen. Ik weet hoe het voelt om depressief te zijn. Aan de andere kant Weet ik ook hoe het voelt om geld te hebben, om succesvol te zijn, om onafhankelijk te zijn, maar ik kan je vertellen dat geld en succes nooit je problemen oplossen.

Ik denk dat een van de belangrijkste privileges van wat ik doe, dat ik net begin te leren, is om de mogelijkheid te hebben om over de hele wereld te reizen en verschillende culturen te ervaren.

Ik moest mezelf leren om de conventionele rock manier van gitaar spelen en zingen los te laten. Sommige dingen waarvan je niet zou verwachten dat ze zouden werken, deden en sommige dingen zullen nooit werken.

Jezelf zijn is alles wat je kunt doen.

Vrienden van mij die hier vandaan komen of die hier tijd hebben doorgebracht, hebben me verteld over Israël en hoe warm de mensen zijn en dat ik op een dag hier zou moeten komen.

Uiteindelijk zijn het de fans die je maken tot wie je bent.

Een echte muzikant, zoals Johnny Cash, zou in staat moeten zijn om een kamer binnen te lopen met niets anders dan een instrument en de aandacht van mensen twee uur lang te trekken.

Ik kan van het ene uiterste naar het andere gaan, van het spelen in het Sydney Opera House op de Songbook tour tot shows met Soundgarden op Voodoo Fest, allemaal in een week.

Ik denk niet dat er te veel rockbands in de geschiedenis zijn die naar het begin en het Midden en het einde van zichzelf kunnen kijken en zien wat ik zie als ik aan Soundgarden denk. Ik denk dat het van het begin tot het Midden en het einde zo 'n perfecte rit was en zo' n perfecte erfenis om achter te laten.,

Ik denk dat het belangrijk is voor fans om dat te weten, maar als ik iets doe dat me muzikaal inspireert, denk ik dat het ook iemand anders zal inspireren.

En als je niet gelooft dat de zon zal opkomen, sta dan alleen en groet de komende nacht in het laatste overgebleven licht.

Door onoplosbare persoonlijkheidsconflicten en muzikale verschillen verlaat ik de band Audioslave definitief. Ik wens de andere drie leden niets dan het beste in al hun toekomstige inspanningen.

Als je een Amerikaans kind bent, kun je niet anders dan beïnvloed worden door Led Zeppelin, Black Sabbath en The Rolling Stones omdat ze altijd op de radio zijn,

De meeste frontmannen zijn niet geboren Hammen zoals David Lee Roth. We zijn meer als Joey Ramone: onhandige geeks die op de een of andere manier onze plaats in de wereld op het podium vinden.

En ik ben verloren achter de woorden die ik nooit zal vinden en ik ben achtergelaten als de seizoenen voorbij rollen

Ik kijk uit naar Californië en voel me Minnesota.

Ik denk eigenlijk tot op zekere hoogte dat mensen naar beneden zijn voor langere shows met een akoestische show.

Mijn broer bracht 'At San Quentin' mee naar huis toen ik ongeveer 7 was, en we speelden het steeds opnieuw.

Ik ga niet echt naar clubs, dus ik weet niet welke geluiden daar worden gemaakt,

Het is geweldig als je speelt voor een publiek dat de woorden van al je liedjes kent en ze terug zingt.

Er was geen belangrijk moment dat ik wist dat ik wilde stoppen.

Muziek moet niet ego-gedreven zijn. Als je op het podium gaat en liedjes speelt, is het dat. Maar als je in een kamer zit en liedjes schrijft, is het een heel ander proces. Het is een heel andere plek. Het is een creatieve plek, een muzikale plek. Het heeft niets te maken met wie wat leuk vindt.

Ik schreef nooit muziek of arrangeerde liedjes of teksten toen ik onder invloed was van iets anders dan koffie. Dat is niet weg.

Ik heb het gevoel dat je geen echte muzikant of entertainer bent als je niet in een kamer kunt gaan, een instrument kunt oppakken en mensen kunt vermaken.

Ik kwam in contact met het creatieve proces tussen de leeftijd van 14 en 16, vooral omdat ik zo veel alleen was.

De vrijheid die ik heb als Amerikaans staatsburger is ongeëvenaard. Ondanks het feit dat mensen misschien niet van Amerikaanse paspoorten houden, biedt het hebben van dat paspoort me meer vrijheden dan enig ander paspoort zou kunnen.

Als je eenmaal voor mensen zit en liedjes begint te spelen, is het allemaal aan jou. Wat er ook gebeurt, het is de hele tijd jouw verantwoordelijkheid. Ik hou van die intensiteit.

Mijn eerste favoriete band die Muziek belangrijk voor me maakte, waren The Beatles. Ik was een klein kind. Ik wist niet wie welk liedje zong of wie welk liedje schreef.

Een akoestische show draait helemaal om jou, en elke kleine nuance of fout wordt versterkt.

Ik ben meestal niet in een spraakzame modus.