William Davenant beroemde citaten

Eer is het morele geweten van de groten.

Ambitie is de onbeschaamdheid van de geest.

Klein zijn de zaden het lot zaait een klein begin tot belangrijke doeleinden.

Want in een gebrek aan comfort, leren we om tevreden te zijn met het minste.

Edelmoedige zielen zijn nog steeds het meest onderworpen aan lichtgelovigheid.

Om rijk te zijn, Wees ijverig; ga verder als de grote bewegers van de hemel die de aarde verrijken; wiens luiheid van het moment de wereld ongedaan zou laten zien; en laat de lente haar hele geboorte begraven. Rijk zijn de ijverigen die de tijd kunnen beheersen-de voorraad van de natuur.

Geloof verlicht ons door het duister naar de Godheid.

Hoe mooi is verdriet als het gekleed is door maagdelijke onschuld! het maakt gelukzaligheid in anderen misvormd.

Ambition 's monsterlijke maag neemt toe door te eten, en het is bang om te verhongeren, tenzij het nog steeds kan voeden, en alles wat het ziet verslindt; ambitie is niet tir' D met tol of cloy ' D met macht.

Wees niet beguil 'D met eer' s vergulde aas, noch denk ambitie wijs, want 't is dapper; want hoewel we het leuk vinden, als een voorwaarts kind, 't is zo ongezond, haar wieg is het graf.

Alle laster moet nog worden gewurgd bij zijn geboorte, of de tijd zal spoedig samenzweren om het sterk genoeg te maken om de waarheid te overwinnen.

Langzaam lijkt hun snelheid wiens gedachten voor hen lopen.

O onschuldige dood! die nog steeds de dappere dappere, de wijze verwachten, de droevige uitnodigen, en alle goede omhelzen, die het graf kennen een korte donkere doorgang naar het eeuwige licht.

Als er geen wetten waren geweest, waren we nooit beschuldigd; want niet weten dat we zondigen is onschuld.

Zeldzame en plotselinge acties komen vaak voort uit een felle noodzaak, of anders uit een schuin ontwerp, dat zich schaamt om zich op de openbare weg te tonen.

Woede is bloed, vergoten en verbijsterd tot schuim; maar kwaadaardigheid is de wijsheid van onze toorn.

Calamiteit is het perfecte glas waarin we onszelf echt zien en kennen.

Op een stervende minnares. Uw schoonheid, rijp en kalm en fris als oosterse zomers zijn, moet nu, tijd en vlees verzakend, licht toevoegen aan een kleine ster. Filosofe. Terwijl ze nog leeft, waar sterren vergaan, zou hun licht door haar opluchting kunnen vinden; maar de dood zal haar leiden naar een schaduw waar liefde koud is en schoonheid blind. Liefhebber. Geliefden, wier priesters alle dichters zijn, denken dat elke meesteres, wanneer ze sterft, tenminste in een ster veranderd Is; en wie durft de wijze dichter te betwijfelen? Filosofe. Maar vraag niet aan lichamen die verdoemd zijn om te sterven naar welke verblijfplaats ze gaan; aangezien kennis slechts de spion van verdriet is, is het niet veilig om te weten.

Omdat kennis slechts een spion van verdriet is, is het niet veilig om te weten.

Denk niet aan ambitie, want ' t is dapper.

Het is de geest en het beleid van de zonde om degenen te haten die we hebben misbruikt.

Roem is, net als de rivier, het smalst waar het wordt gekweekt, en het breedst ver weg.

Hoeveel plezier verliezen ze (en zelfs de genoegens van heroïsche poëzie zijn niet onrendabel) die de Vrijheid van een dichter wegnemen en zijn voeten in de ketenen van een historicus binden.

Aubade De Leeuwerik verlaat nu zijn wat ' ry nest, en klimmen schudt zijn Dauwe vleugels. Hij neemt dit raam naar het Oosten, en om uw licht te smeken zingt hij-Ontwaak, ontwaak! de ochtend zal nooit opstaan totdat ze haar schoonheid aan je ogen kan kleden. De koopman buigt voor de ZEEMAN ' s star, de ploegman van de zon zijn seizoen neemt, maar toch vraagt de minnaar zich af wat ze zijn die de dag zoeken voordat zijn minnares ontwaakt. Ontwaak, ontwaak! breek door je sluiers van gazon! Doe dan de gordijnen dicht en begin de dageraad.

De verzamelde zielen van allen die de mensen wijs hielden.

Lofprijzing en gebed lofprijzing is toewijding die geschikt is voor machtige geesten, het overeenkomende offer van de wisselende wereld; waar de hemel verdeelde geloofsovertuigingen Verenigd vindt: maar gebed in verschillende onenigheid vliegt omhoog. Voor gebed de oceaan is waar de mensen hun koers varen, elk naar een zevende kust; waar al onze belangen zo tegenstrijdig zijn dat de halve bedelwinden waardoor de rest verloren gaat. Door boetedoening, wanneer wij zelf verzaken, is het slechts in wijs plan op de erbarmelijke hemel; in lofprijzing geven wij Nobel wat God kan nemen, en worden, zonder de blos van een bedelaar, vergeven.

Alle jaloezie moet worden gewurgd bij zijn geboorte...

Wat de een niet kan, kan de ander.

Ga! duik in de Zuidelijke Zee, en toen hij vond, om de mooie aanblik van de mensen te storen, een zwellende parel, en zo wiens enige waarde opschept alle wonderen die de zeeën voortbrengen, geef het Endymion ' s liefde, wiens traan de bekwame Juwelier meer zou verrijken.