Bear Grylls beroemde citaten

De regels van overleven veranderen nooit, of je nu in een woestijn of in een arena bent.

Ja, De Boy Scouts of America moeten zeker homoseksuele volwassen leiders toestaan en ik denk dat het hen echt zal tegenhouden als ze dat niet doen.

Als je niets riskeert, win je niets

Het eten van een van deze dingen, geitentestikels of wat dan ook, zal niet leuk zijn, maar je komt in die zone, je wordt gefocust en je doet wat je moet doen. Het draait allemaal om één ding: heel thuis komen.

Een wijs man weet; leer van anderen, word nooit zelfgenoegzaam en weet waar de klassieke oude gevaren vandaan komen.

Je hoeft niet naar de uiteinden van de aarde te gaan, Je hoeft de Everest niet te beklimmen om een geweldig avontuur te hebben, het is altijd voor onze deur.

Overleven gaat niet over onbevreesd zijn. Het gaat erom een beslissing te nemen, door te gaan en het te doen, omdat ik mijn kinderen weer wil zien, of wat de reden ook is.

Ik wilde geen acht seizoenen van How To Build A Fire doen. De bedoeling was om iets leuks en dynamischer te maken en over zelfredding, niet over whittling.

Ik train ongeveer 40 minuten per dag, en Ik zal de ene dag rennen en de volgende dag circuittraining doen. Ik woon in een gebied waar schitterende heuvels en bergen zijn, dus ik krijg een goede heuvelrun met mijn hond. Thuis doe ik de circuittraining met oude gewichten, samen met pull-ups in de bomen en dat soort dingen.

Leerboek survival zegt blijf stil, neem geen risico ' s, wacht op redding. Dat is een saaie TV-show. Mijn ding was altijd, " luister, schoenveter, dode eekhoorn en geen andere weg naar beneden deze rotswand. Je kunt dit!"

Leef een wild, genereus vol, opwindend leven-zegen degenen om je heen en zie het goede in iedereen.

Ik ben opgegroeid met survival shows en dat was altijd zo...anoraky.

Je kunt geen fatsoenlijke ruiter worden totdat je valt en weer opstaat, een groot aantal keren. Er is leven in een notendop.

Ik was erg sceptisch over TV. Ik zei drie keer nee, een deel daarvan was vertrouwen omdat ik die wereld niet echt begreep. Ik weet hoe ik bergen moet beklimmen en dat allemaal moet doen, maar ik was geen TV-persoon.

Vertrouw nooit op die geluksmomenten-het zijn geschenken-maar stel in plaats daarvan altijd je eigen back-upplan op.

Ik kijk terug en begrijp de wereld een beetje beter en weet hoe competitief het is .

Mijn geloof is niet erg kerkelijk, het is een vrij persoonlijk, intiem iets en is een enorme bron van kracht geweest in momenten van leven en dood.

Ik word waarschijnlijk de scruffiest Chief Scout die je ooit hebt gehad en mijn gezondheids - en veiligheidsbeleid bestaat niet.

Ik heb zoveel blessures gehad in mijn leven dat het belachelijk is.

Scouts moeten progressief zijn en zich aanpassen. Of je homo bent of niet, het is irrelevant, Scouting waarden respect.

Als jonge jongen gaf scouting me een zelfvertrouwen en kameraadschap dat moeilijk te vinden is in het moderne leven.

Ik begon zoveel brieven te krijgen van onwaarschijnlijke mensen; een alleenstaande moeder die zei: "Ik kijk naar je show, ik hou niet van overleven, maar ik heb vier banen en ik snap het als je zegt dat het gaat om doorzettingsvermogen en het plaatsen van een positieve houding in dingen in moeilijke tijden."Dat was voor mij een geweldige bevrijder om te beseffen dat de show niet gaat over mij die rondloopt, van dingen springt en spieren buigt, het gaat over het inspireren van mensen. Dat maakt me echt gelukkig.

Ik werd altijd opgevoed om een kopje thee te drinken bij halfway up a rock face.

Mijn favoriete momenten? Waar het allemaal zwemmend gaat, de zon schijnt en ik heb een vuur en een mooie slang op de barbecue.

De grens tussen leven en dood wordt bepaald door wat we bereid zijn te doen.

Ik heb extreme moed gezien van de minst waarschijnlijke mensen. Het leven gaat over de momenten waarop het allemaal mis is gegaan. Dat is wanneer we onszelf definiëren.

Zonder risico kan er geen groei zijn.

Er is weinig vertrouwen in het starten van een reis waarbij de bestemming zeker is en elke stap ertussen in detail in kaart is gebracht. Moed, vertrouwen, gaat over het verlaten van het kamp in het donker, wanneer we de route niet kennen en er niet zeker van kunnen zijn dat we ooit zullen terugkeren.

Mensen vragen me: "Hoe kan ik slagen?"Wat het ook is dat ze doen, Ik zeg," Ga en vind 20 manieren om het te verpesten. Om 21 uur ben je er."Het leven is een avontuur, ga terug met snijwonden, littekens en blauwe plekken.

Het verschil tussen gewoon en buitengewoon is zo vaak gewoon dat kleine woord-extra. En voor mij was ik altijd opgegroeid met de overtuiging dat als iemand slaagt, het is omdat ze briljant of getalenteerd zijn of gewoon beter dan ik-en hoe meer van deze woorden Ik hoorde, hoe kleiner ik me altijd voelde! Maar de waarheid is vaak heel anders-en voor mij om te leren dat gewone ik iets buitengewoons kan bereiken door dat beetje extra te geven, wanneer iedereen opgeeft, betekende de wereld voor mij en ik hield me er echt aan vast -

Als samenleving zijn we doodsbang geworden om te falen, maar je kunt niet groeien zonder het te riskeren.

Zowel geloof als angst kunnen je haven binnenvaren, maar alleen toestaan dat geloof het anker laat vallen.

Als ik kinderen meeneem naar het bos, zeg ik: "wat we vandaag gaan doen, wordt ongelooflijk gevaarlijk."En je ziet gewoon 20 glimlachen omhoog gaan. "Maar we gaan ook leren om voor elkaar te zorgen, wie samen te werken en wie dat risico te begrijpen en te beheren."Daar gaat het om, je geeft kinderen Geen kracht als je ze niet blootstelt aan risico' s.

Er is geen magie om ver te rennen of de Everest te beklimmen. Uithoudingsvermogen is mentale kracht. Het draait allemaal om het hart.

Ik heb die avond nog een waardevolle les geleerd: luister naar de stille stem van binnen. Intuïtie is het geluid van de geest.

Bovenal voel ik een stille trots dat ik de rest van mijn dagen naar mezelf kan kijken in de spiegel en weet dat ik ooit goed genoeg was. Goed genoeg om mezelf lid van de SAS te noemen. Sommige dingen hebben geen prijskaartje.

Tijd en ervaring hebben me geleerd dat roem en geld zeer zelden naar de waardige gaan, trouwens - daarom zouden we nooit te onder de indruk moeten zijn van een van die bedriegers. Waarde mensen voor wie ze zijn, hoe ze leven en wat ze geven - dat is een veel betere benchmark.

Ben jij het soort persoon dat zich kan omdraaien als je niets meer over hebt, en dat beetje extra in je vindt om door te gaan, of verzak je en verwelkt je van uitputting? Het is een mentaal spel en het is moeilijk te zeggen hoe mensen zullen reageren totdat ze worden geperst.

De les is, de beloningen in het leven gaan niet altijd naar de grootste, of de dapperste, of de slimste. De beloning gaat naar de hardnekkige; en als je door de hel gaat, naar de persoon die gewoon doorgaat.

Veel mensen vinden het moeilijk om te begrijpen wat het is over een berg die mannen en vrouwen trekt om hun leven te riskeren op haar ijskoude, ijzige gezichten - allemaal voor een kans op dat ene, eenzame moment op de top. Het kan moeilijk uit te leggen zijn. Maar ik heb ook betrekking op het citaat dat zegt, Als je het moet vragen, zul je het nooit begrijpen.

Ons lot wordt bepaald door hoe ver we bereid zijn om onszelf te dwingen om in leven te blijven - de beslissingen die we nemen om te overleven. We moeten alles doen wat nodig is om te overleven en het levend te overleven.

Bij de Britse Special Air Service draait combat fitness om hardlopen.

Mijn werk draait om avontuur en teamwork in enkele van de meest onherbergzame jungles, bergen en woestijnen op de planeet. Als je niet voor jezelf en elkaar kunt zorgen, sterven er mensen.

Dapper zijn is niet de afwezigheid van angst. Dapper zijn is die angst hebben, maar er een weg doorheen vinden.

Waarom verschijnt de eindstreep altijd vlak na het punt waarop we het meest willen opgeven? is het de manier van het universum om het beste te reserveren voor degenen die het meeste kunnen geven? Wat ik wel weet, uit de natuur, is dat de dageraad pas verschijnt na het donkerste uur.

Maar het wild is onvoorspelbaar, dingen gebeuren, en het is altijd wanneer je het het minst verwacht.

De waarheid is, Ik heb 10 levens nodig om de oppervlakte te krabben van de dingen die ik graag zou doen.

Je bent geen mens als je geen angst voelt. Maar ik heb geleerd om angst te behandelen als een emotie die me scherpt. Het is er om me die voorsprong te geven voor wat ik moet doen.

Ik ben niet onbevreesd. Ik word veel bang. Maar ik heb ook geleerd hoe ik die emotie kan kanaliseren om me te scherpen.

Overleven kan in drie woorden worden samengevat: geef nooit op. Dat is de kern ervan. Blijf het proberen.