Anthony Holden beroemde citaten

De winnaar is niet de speler die de meeste potten wint. De winnaar is de speler die het meeste geld wint.

Het goede nieuws is dat er in elk pak van tweeënvijftig kaarten 2.598.960 mogelijke handen zijn.Het slechte nieuws is dat je er maar één krijgt.

De Prinses 's zogenaamde' tijd en ruimte speech 'aan het einde van' 93 ongeveer een jaar na de formele scheiding, terugkijkend op het heet haar pensionering uit het openbare leven, maar we hebben gezien in feite is het niets van het soort.

Ik leerde Charles voor het eerst kennen in de late jaren zeventig toen ik een artikel en vervolgens een boek over hem schreef en ik denk dat hij op het moment dat hij heel aantrekkelijk overkwam, waarschijnlijk het hoogtepunt van zijn populariteit was.

Ik herinner me een moment dat de Prins terugging naar zijn oude school, de middelbare School in Melbourne, en tot zijn schrik produceerde zijn oude muziekleraar een cello.

Ik denk dat haar vrienden bang waren dat de boulimie terug zou komen, over een psychologische glijbaan, en ze kreeg tot op zekere hoogte ademruimte door de media, net zoveel als ze ooit is geweest.

Ik denk dat de relatie tussen de monarchie en de pers een tweerichtingsverkeer is.

Het was heerlijk, maar het was natuurlijk een belediging voor mijn professionele reputatie.

Thatcher kwam onder druk van rechtse achterbanken om de Prins van Wales te laten zwijgen en er werd een deal gesloten tussen hen waarbij hij uiteindelijk zijn mond hield.

De architect, Peter Arens, die de monsterlijke carbuncle architect is, heeft niet alleen zijn ontwerp, dat een openbare wedstrijd had gewonnen, nooit gebouwd, maar zijn praktijk heeft enkele jaren financieel geleden.

Ik ben net zo oud als Prins Charles. Ik ben een jaar ouder dan hij. Ik zat op de universiteit op hetzelfde moment als hij. Ik denk dat hij in de jaren zestig, net als alle Royals, weinig invloed op mijn leven had en hij leek, als er iets was, veel ouder in zijn houding.

Wat grappig was als je er was, is dat we allemaal enorm geavanceerde mensen waren die precies wisten wat ze ging zeggen en we kletsen weg, leuk je te zien.

Toen de jonge prinsessen Elizabeth en Margaret opgroeiden, was dat op zijn hoogtepunt en de oorlog cementte dat met foto ' s van de Koninklijke familie die samen ontbijten enzovoort, door hun reputatie zo stevig vast te pinnen op dat specifieke probleem.

Terwijl het boek uit 1980 in de Sunday Times werd gepubliceerd, viel Charles het aan via The Observer.

Hij zei ooit dat het tijd is om je zorgen te maken als ze stoppen met over je te schrijven, maar opnieuw denk ik dat dat een vrij teken was van de berichtgeving die zeer respectvol was, hij was nogal boos op de inbreuken op zijn privéleven, maar dat was het ongeveer.

Als iemand die al twintig jaar over dit onderwerp schrijft, is het verbazingwekkend hoe het klimaat de afgelopen vijf jaar is veranderd.

Ik bedoel, Buckingham Palace heeft nog nooit een professionele public relations-outfit ingehuurd, laat staan een Madison Avenue-type en ze zouden hun handen in afschuw opsteken bij het idee zelf.

Nou, de bruiloft in de woorden van de aartsbisschop van Canterbury was een sprookje en er was een enorme publieke indruk, investering van goede wil, genegenheid en inderdaad geld in deze instelling. Het was een groot succes in die tijd.

Als je een anekdote uit één bron hebt, dien je het weg. Als je het nog eens hoort, kan het waar zijn. Hoe vaker je het hoort, hoe minder waarschijnlijk het is dat het waar is.

Een nauwe medewerker van hem gaf een interview waarin het boek werd beschreven als citaten 'fictie van het zijn tot het einde'. Ik werd een paar weken lang berecht door een roddelblad, veel beledigingen in de pers, in de columns - deze man zou in de toren moeten worden gezet enzovoort.

Ik ging op een lange reis door Zuid - Amerika met Prins Charles, waar ik de enige journalist was-een paar fotografen maar geen andere schrijvers.

Wat het destijds was, was letterlijk een pleidooi, om de druk een tijdje weg te krijgen, om haar de ruimte te geven om te ademen. Ze was erg ongelukkig. Ze voelde zich behoorlijk claustrofobisch.

Als de rechter zegt: 'dat is geen goede reden, mijn man. Hij zei: 'Excuseer me, mag ik u vragen? Heb je een eed van trouw afgelegd aan de Monarch?'

Ik accepteer helemaal niet het populaire argument dat de pers verantwoordelijk is voor de recente problemen van de monarchie. De monarchie is verantwoordelijk voor de recente problemen van de monarchie. De pers de schuld geven is het oude ding om de boodschapper de schuld te geven van de boodschap.

Het zijn meestal ambtenaren, vaak diplomaten van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, die misschien zeer aangename, intelligente mensen zijn, maar zodra ze het paleis binnenkomen, zijn ze vastgeklonken aan de status quo en verliezen ze de publieke opinie in de echte wereld uit het oog.

Niet alleen kunnen mensen zoals ik dingen schrijven die nooit eerder zouden zijn gedrukt, maar ik denk dat er een enorm dramatische verandering heeft plaatsgevonden in de publieke opinie, mogelijk om de verkeerde redenen.

Ze kozen onder andere een detail uit dat Charles het gouverneurschap van Hong Kong in zijn laatste dagen door Thatcher was aangeboden in ruil voor het zwijgen over de binnensteden. Hij heeft naar mijn mening terecht de krant over dit verhaal geleid.

Overweeg om je hele zelf te ontwikkelen met dezelfde ruwe focus en intensiteit als je een bepaalde vaardigheden ontwikkelt. Concentreer je. Ga naar buiten, beleef avonturen. Rennen, springen, je knie villen, verliefd worden, luid wortelen voor het uitlandse team bij een honkbalwedstrijd, nauwelijks ontsnappen aan een crash van stampende neushoorns, leven om een andere dag te zien. Ervaar dingen groot en klein. Ga een wandeling maken. De wereld is vol wonderen.